Старасты Воласці

Старасты Воласці^[1] (англ.: Thains of the Shire) — ганаровае спадчыннае званне сярод хобітаў Воласці ў легендарыуме Толкіна^[en].

Тытул старасты быў устаноўлены ў 379 годзе паводле летазлічэння Воласці (1979 год Трэцяй Эпохі): пасля гібелі ў 1975 годзе апошняга караля Артэдайна^[pl] Арведуі і канца Паўночнага Каралеўства^[fr]. Стараста мусіў «выконваць абавязкі нябытнага караля»^[2] («hold the authority of the king»). У абавязкі старасты ўваходзіла скліканне народнага апалчэння і камандаванне ім, а таксама некаторыя судовыя функцыі. Нягледзячы на тое, што стараста лічыўся «намеснікам» караля ў Воласці, яго рэальная вага была нязначнай, ён амаль не ўплываў на жыццё ў краіне хобітаў.

Стараста быў кіраўніком валаснога веча, абвяшчаў валасныя зборы і ваяводзіў хобіцкім рушэннем, але паколькі веча і рушэнне склікаліся толькі ў надзвычайных выпадках, якія ўжо даўно не здараліся, то старастоўства ператварылася ў звычайную адзнаку пашаны^[3].

Самым галоўным родам у Воласці здаўна былі Тукі, менавіта да іх (ад Старатураў) перайшла пасада старасты, якую з таго часу і займаў нязменна найстарэйшы Тук^[3].

Пасля аднаўлення Паўночнага Каралеўства (у межах Уз’яднанага Каралеўства Арнара і Гондара^[fr]) у 3019 годзе Трэцяй Эпохі (1419 год Воласці) пасада старасты засталася ў якасці каралеўскага прадстаўніка. У 1434 годзе стараста Перэгрын I быў прызначаны дарадцам Паўночнага Каралеўства.

Спіс старастаў Воласці[правіць | правіць зыходнік]

№	Стараста	Даты жыцця	Даты кіравання
1.	Бука	? — ?	379 — ?
2-11.	10 невядомых старастаў з роду Старатукаў
12.	Гарэндад	? — ?	? — 740
13.	Ізумбрас I	? — ?	740 — ?
14-21.	8 невядомых старастаў з роду Тукаў
22.	Ізенгрым II	1020 — 1122	1083 — 1122
23.	Ізумбрас III	1066 — 1159	1122 — 1159
24.	Ферумбрас II	1101 — 1201	1159 — 1201
25.	Фортынбрас I	1145 — 1248	1201 — 1248
26.	Геронтыус I	1190 — 1320	1248 — 1320
27.	Ізенгрым III	1232 — 1330	1320 — 1330
28.	Ізумбрас IV	1238 — 1339	1330 — 1339
29.	Фортынбрас II	1278 — 1380	1339 — 1380
30.	Ферумбрас III	1316 — 1415	1380 — 1415
31.	Паладын II	1333 — 1434	1415 — 1434
32.	Перэгрын I	1390 — пасля 1484	1434 — 1484
33.	Фарамір I	1430 — ?	1484 — ?

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

↑ Варыянт стараста згодна з выданнем Дж. Р. Р. Толкін. Валадар Пярсцёнкаў. Брацтва Пярсцёнка / Пераклад з англійскай Ігара Кулікова. — Зомбкі: Выдавецтва «Янушкевіч», 2023. — 562 с. — ISBN 978-83-969297-6-1.
↑ Згодна з выданнем Дж. Р. Р. Толкін. Валадар Пярсцёнкаў. Брацтва Пярсцёнка / Пераклад з англійскай Ігара Кулікова. — Зомбкі: Выдавецтва «Янушкевіч», 2023. — 562 с. — ISBN 978-83-969297-6-1.
↑ ^а ^б Дж. Р. Р. Толкін. Валадар Пярсцёнкаў. Брацтва Пярсцёнка / Пераклад з англійскай Ігара Кулікова. — Зомбкі: Выдавецтва «Янушкевіч», 2023. — 562 с. — ISBN 978-83-969297-6-1.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Thain of the Shire на сайце «The Encyclopedia of Arda»
Thain на сайце «The Lord of the Rings Wiki»
Thain на сайце «Tolkien Gateway»

[1] Варыянт стараста згодна з выданнем Дж. Р. Р. Толкін. Валадар Пярсцёнкаў. Брацтва Пярсцёнка / Пераклад з англійскай Ігара Кулікова. — Зомбкі: Выдавецтва «Янушкевіч», 2023. — 562 с. — ISBN 978-83-969297-6-1.

[2] Згодна з выданнем Дж. Р. Р. Толкін. Валадар Пярсцёнкаў. Брацтва Пярсцёнка / Пераклад з англійскай Ігара Кулікова. — Зомбкі: Выдавецтва «Янушкевіч», 2023. — 562 с. — ISBN 978-83-969297-6-1.

[:0-3] а ^б Дж. Р. Р. Толкін. Валадар Пярсцёнкаў. Брацтва Пярсцёнка / Пераклад з англійскай Ігара Кулікова. — Зомбкі: Выдавецтва «Янушкевіч», 2023. — 562 с. — ISBN 978-83-969297-6-1.

[1]

[2]

[3]