Іван Андрэевіч Булыгін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іван Андрэевіч Булыгін
Дата нараджэння 28 студзеня (10 лютага) 1907[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 12 красавіка 1984(1984-04-12) (77 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці фізіёлаг, выкладчык універсітэта, урач, загадчык лабараторыі, загадчык кафедры
Навуковая сфера ветэрынарыя[2], фізіялогія[2] і біялогія[2]
Месца працы
Навуковая ступень доктар біялагічных навук[3] (1952)
Навуковае званне
Альма-матар
Вядомыя вучні Уладзімір Мікалаевіч Калюноў
Член у
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР Дзяржаўная прэмія БССР
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Чырвонай Зоркі
Заслужаны дзеяч навукі Беларускай ССР

Іван Андрэевіч Булыгін (9 лютага 1907, в. Радышкава, Пачынкаўскі раён, Смаленская вобласць — 12 красавіка 1984) — беларускі савецкі фізіёлаг. Акадэмік АН БССР (1959, член-карэспандэнт з 1956), доктар біялагічных навук (1952), прафесар (1954). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1967). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. [4], член Міжнароднай арганізацыі па даследаванні мозгу[5].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў ленінградскія ветэрынарны ў 1931 і аграпедагагічны ў 1932 інстытуты[4].

У 1935—1948 гадах працаваў у аддзеле агульнай фізіялогіі Ленінградскага філіяла Усесаюзнага інстытута эксперыментальнай медыцыны пад кіраўніцтвам К. М. Быкава.

У 1948—1953 гадах — старшы навуковы супрацоўнік Інстытута фізіялогіі цэнтральнай нервовай сістэмы Акадэміі медыцынскіх навук СССР, Інстытута фізіялогіі імя І. П. Паўлава АН СССР.

З 1953 года — дырэктар Інстытута фізіялогіі АН БССР і загадчык лабараторыі агульнай фізіялогіі, у 1969—1979 гадах — адначасова акадэмік-сакратар Аддзялення біялагічных навук АН БССР. Старшыня Беларускага фізіялагічнага таварыства з 1960 года.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Устанавіў наяўнасць умоўнарэфлекторных уплываў кары вялікіх паўшар’яў на маторыку страўніка і кішэчніка і выявіў некаторыя заканамернасці інтэрацэптыўных  (руск.) уплываў на рэфлекторную дзейнасць спіннога і галаўнога мозгу. Высунуў і эксперыментальна абгрунтаваў палажэнне аб складанай функцыянальнай структуры цэласнай інтэрацэптыўнай рэакцыі арганізма, вывеў і сфармуляваў паняцці аб множнасці аферэнтных шляхоў інтэрацэптыўных рэфлексаў і іх ускладненні ў філагенезе, пра ланцужныя і колцавыя нейрагумаральныя  (руск.) механізмы вісцаральных рэакцый[4]. Распрацаваў новыя прынцыпы структурна-функцыянальнай арганізацыі вегетатыўных гангліяў, высунуў і абгрунтаваў агульнае палажэнне аб ўзаемасувязі дывергенцыі  (руск.) і канвергенцыі ў дзейнасці нервовай сістэмы[4].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Ушанаванне памяці[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. а б в https://www.bsmu.by/page/55/3237/
  2. а б в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  3. а б в http://unicat.nlb.by/opac/pls/dict.prn_ref?tu=r&tq=v0&name_view=va_aall&a001=BY-NLB-ar2372373&strq=l_siz=20
  4. а б в г д Булыгин Иван Андреевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 90. — 737 с.
  5. БУЛЫГИН Иван Андреевич(недаступная спасылка) (руск.)
  6. Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.
  7. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 346—347. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Булыгін Іван Андрэевіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 134. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
  • Иван Андреевич Булыгин (к 105-летию со дня рождения) [Текст] // Новости медико-биологических наук. — 2012. — Т.: 5, № : 1. — С. 120.
  • Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 3. — Мінск, 1996.
  • Национальная академия наук Беларуси : персональный состав, 1928—2015. — 2-е изд., исправленное. — Минск, 2016.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]