Іван Гарнастай

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іван Гарнастай
староста дарсунішскі[d]
7-ы ваявода новагародскі
6 жніўня 1551 — май 1558
Папярэднік Аляксандр Іванавіч Хадкевіч
Пераемнік Павел Сапега
староста слонімскі[d]
маршалак гаспадарскі
староста крэўскі[d]
падскарбі вялікі літоўскі
1530 — май 1558
Папярэднік Міхаіл Богуш-Багавіцінавіч
Пераемнік Астафій Багданавіч Валовіч
6-ы маршалак надворны літоўскі
24 мая 1542 — май 1558
Папярэднік Юрый Радзівіл Геркулес
Пераемнік Астафій Багданавіч Валовіч
пісар вялікі літоўскі
 — май 1558
староста мсцібаўскі[d]
староста стаклішскі[d]
Смерць май 1558[1]
Род Гарнастаі
Бацька Астафій Гарнастай
Маці Марыя Скіпар[d]
Жонка Н з Карэйваў[d][2], Ганна з Саламярэцкіх[d][3][2] і каля Марыя Багданаўна Заслаўская[d][4][5]
Дзеці Гаўрыла Гарнастай[2], Яўгенія Іванаўна Гарнастай[d][2], Настасся з Гарнастаяў[d][2], Гермаген Гарнастай[2], Іван Іванавіч Гарнастай[2], Алена з Гарнастаяў[d][2], Астафій Гарнастай[2], Улас Гарнастай[d][2], Ганна з Гарнастаяў[d][2], Марыя з Гарнастаяў[d][2] і Н з Гарнастаяў[d][2]
Веравызнанне праваслаўе[3]

Іван Гарнаста́й (канец XV ст. — 1558[6]) — дзяк гаспадарскі (1508-1517), вялікі пісар літоўскі (з 1517), падскарбі земскі (з 1531), маршалак надворны літоўскі (з 1542). Адначасова выконваў абавязкі ваяводы троцкага (1538—1542) і віленскага (1549—1551), ваявода новагародскі (1551—1558). Тым жа часам дзяржаўца дарсунішскі (з 1525), староста слонімскі (з 1531), дзяржаўца мсцібогаўскі (з 1534), зэльвенскі (з 1535), біршцянскі (1539—1551), крэўскі (1556—1558).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

З роду Гарнастаяў. Каля 1509 года ездзіў на Валынь для правядзення попісу[6]. Пасол у Маскву ў 1522 годзе. Адзін з кіраўнікоў складання Попісу 1528 года[6].

На Попіс 1528 года ставіў 10 «коней» з уласных маёнткаў і 12 «коней» з застаўных, т.б. валодаў агулам 80 службамі і трымаў у заставе 96 службаў сялян[6].

Набыў шэраг маёнткаў у Берасцейскім і Ваўкавыскім паветах, ад паноў Кезгайлаў атрымаў Астрошыцы ў Менскім павеце, у канцы жыцця — спадчыну сваёй апошняй жонкі князёўны Марыі Багданаўны Заслаўскай у Аршанскім павеце.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

У шлюбе з князёўнай Ганнай Васіле­ўнай з Саламя­рэцкіх (пам. 1550) меў сыноў Гаўрылу, Івана, Гермагена, Астафія, дачок Настассю, Ганну, Алену, Яўгенію і невядомую імем (у шлюбе з князем Л. Палубінскім).

Радавод[правіць | правіць зыходнік]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Гаўрыла
 
Геранім
 
Самуэль
 
Міхал
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Іван
 
 
Іван
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ганна
 
 
 
 
 
Раман Івашкавіч
 
Астафій Гарнастай
 
 
 
 
 
 
 
Гермаген
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Альжбета
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Астафій
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Анікей
 
Багдана
 
 


Зноскі

  1. ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 37, 179, 185, 262.
  2. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м Сліж Н. Сям’я Івана Гарнастая, падскарбія ВКЛ // Białoruskie Zeszyty Historyczne — Беласток: Беларускае гістарычнае таварыства, 2012. — вып. 38. — С. 23. — ISSN 1232-7468
  3. ↑ а б Сліж Н. Сямейныя адносіны і шлюбныя стратэгіі Саламярэцкіх у 16 – першай палове 17 ст. // Гістарычны альманах — 2005. — вып. 11. — С. 93.
  4. ↑ Сліж Н. Сям’я Івана Гарнастая, падскарбія ВКЛ // Białoruskie Zeszyty Historyczne — Беласток: Беларускае гістарычнае таварыства, 2012. — вып. 38. — С. 24. — ISSN 1232-7468
  5. ↑ Князі Друцкія-Горскія ў Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVIII стст. / пад рэд. В. У. Галубовіч, С. А. Рыбчонак, А. І. Шаланда — 2016. — С. 69–70. — 400 с. — ISBN 978-985-90380-3-7
  6. ↑ а б в г Груша, Спірыдонаў, Вайтовіч, 2003. С. 37.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Будзька Ч. Кніжка аб Івашку Гарнастаю. — Чыкага, 1955.
  • Груша А. І., Спірыдонаў М. Ф., Вайтовіч М. А. Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 г. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кніга 523. Кніга Публічных спраў 1 / рэдкал.: Г. Я. Галенчанка (адк. рэд.) і інш. — Мінск: Беларуская навука, 2003. — 444 с.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Іван_Гарнастай&oldid=4403613"