Іван Піліпавіч Лагвіновіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іван Піліпавіч Лагвіновіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 16 студзеня 1940(1940-01-16)
Месца нараджэння
Дата смерці 29 сакавіка 2011(2011-03-29) (71 год)
Пахаванне
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт
Мова твораў беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у

Іван Піліпавіч Лагвіновіч (16 студзеня 1940, хутар Запрапасць за 5 км ад Малькавіч, Ганцавіцкі раён — 29 сакавіка 2011[1]) — беларускі паэт.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Іван Лагвіновіч

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. У 17-гадовым узросце паехаў на Данбас. У 1959 годзе скончыў Горнапрамысловае вучылішча № 10 у Новым Данбасе[ru] (Сталінская вобласць УССР, цяпер у межах Сняжнога), у 1966 — сярэднюю школу рабочай моладзі № 1 у Тарэзе, у 1982 — Данецкі абласны ўніверсітэт рабселькораў. Адначасова працаваў шахцёрам.

Пасля службы ў Савецкай Арміі працаваў шахцёрам у Тарэзе. У 37 гадоў з прычыны прафесійнага захворвання перавёўся слесарам на Цэнтральную абагачальную фабрыку «Данецкая» вытворчага аб’яднання «Тарэзантрацыт»[2]. У 1990 годзе выйшаў на пенсію, у 1991 годзе вярнуўся ў Беларусь, жыў у Паставах, у маі 1992 года пераехаў у Баранавічы.

Член Саюза беларускіх пісьменнікаў (з 2003). Пахаваны 31.3.2011 года ў Малькавічах[1].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Першы верш напісаў у 3-м класе. Дэбютаваў вершамі ў 1960 (газета «Чырвоная змена»).

Ва Украіне пісаў вершы на беларускай і рускай мовах, у Беларусі — толькі па-беларуску. Аўтар кніг паэзіі «Разлукі выраёвыя» (2000), «Піліпаўка» (2001), «Ляда юдолі» (2003), «Далёкае і блізкае» (2004), «Палыновыя кветкі» (2007). Рыхтаваў да друку зборнік «Апошні забой», цяпер (2011) рыхтуецца пасмяротнае выданне[1]. На Украіне друкаваўся ў калектыўных зборнікаў «Дорогие мои однополчане», «Зарницы», «Очень вовремя мы родились».

У Беларусі вершы Івана Лагвіновіча «Востраў» увайшоў у зборнік выбранай беларускай паэзіі «Агледзіны» (1998), 14 вершаў у альманах паэзіі Брэстчыны «Дзядзінец» (1999), вялікія падборкі вершаў у літаратурны альманах Баранавічаў «Святліца» (2000, 2006), вершы «Памірае паэт» у калектыўны зборнік «Верш на Свабоду» (2002), 5 вершаў у анталогію выбранай беларускай паэзіі 20 ст. «Краса і сіла» (2003).

Творы друкаваліся ў перыядычных выданнях, газеце «Літаратура і мастацтва», часопісе «Вожык», брэсцкіх абласных газетах «Заря» і «Народная трыбуна», у газеце «Наша слова», у газетах г. Баранавічы «Наш край» і «Інтэкс-прэс».

Лаўрэат абласной літаратурнай прэміі імя У. Калесніка (2008) за кнігу паэзіі «Палыновыя кветкі».

Творы[правіць | правіць зыходнік]

Кнігі[правіць | правіць зыходнік]

  • Лагвіновіч, І. Далёкае і блізкае: вершы / І. Лагвіновіч. — Баранавічы: «Святліца», 2004. — 60 с.
  • Логвинович, И. Ф. Заряна / И. Ф. Логвинович; Иероглиф улыбки / Р. И. Логвинович: стихи / И. Ф. Логвинович; Р. И. Логвинович. — Барановичи: «Светлица», 2002. — 60 с.
  • Лагвіновіч, І. Ляда юдолі: выбранае / І. Лагвіновіч. — Баранавічы: «Святліца», 2003. — 75 с.
  • Лагвіновіч, І. Палыновыя кветкі: вершатворы / І. Лагвіновіч. — Баранавічы: «Святліца», 2007. — 85 с.
  • Лагвіновіч, І. Піліпаўка: вершы / І. Лагвіновіч. — Баранавічы: «Святліца», 2001. — 50 с.
  • Лагвіновіч, І. Разлукі выраёвыя: вершы / І. Лагвіновіч. — Брэст «Вежа», 2000. — 72 с.

Асобныя творы[правіць | правіць зыходнік]

  • Лагвіновіч, І. «Я аднойчы на востраў…»: верш / І. Лагвіновіч // Агледзіны: зборнік. — Мн., 1998. — С. 108;
  • Лагвіновіч, І. Цярновы вянок Буслянкі: цыкл вершаў / І. Лагвіновіч // Дзядзінец: паэзія Берасцейшчыны. — Брэст, 1999. — С. 50-56.
  • Лагвіновіч, І. «Бярозы», «Хутаранка», «Завіруха. Поле. Ноч.»: вершы / І. Лагвіновіч // Маладосць. 2000. № 9. С. 27.
  • Лагвіновіч, І. «Я ведаю, нялёгка жыць табе», «Падарунак»: вершы / І. Лагвіновіч // Заря. 2000. 29 января. С. 4
  • Лагвіновіч, І. «Каторы год, непадалёк ад Шчары», «Ліхтары», «Ведаю»: вершы / І. Лагвіновіч // ЛіМ. 2006. 17 ліст. С. 8.
  • Лагвіновіч, І. «Безназоўнай зорка», «Вярыгі», «Песня каласковая»: вершы / І. Лагвіновіч // Заря. 2007. 3 марта. С. 8

Зноскі

  1. а б в Іван Лагвіновіч / Вянок памяці…
  2. БДАМЛМ, Ф. 55, Воп. 3, спр. 21, С. 1-5, 8-9.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Бакач, А. Разлукі выраёвыя: артыкул пра кнігу І. Лагвіновіча "Разлукі выраёвыя / А. Бакач // Intex-press. 2000. 2 ліст. С. 3;
  • Бакач, А. Урокі паэзіі Івана Лагвіновіча: аб жыцці і творчасці / А. Бакач // Intex-press. 2010. 13 янв. С. 12;
  • Гарэцкі, Я. Прымаць сэрцам жыццёвую праўду: творчы шлях І. Лагвіновіча / Я. Гарэцкі // Літаратура і мастацтва. 2008. № 38. С. 5;
  • Ерафееў, В. Іван Лагвіновіч: артыкул аб жыцці і творчасці / В. Ерафееў // Літаратура і мастацтва. 2008. № 33. С. 16;
  • Іван Лагвіновіч / Вянок памяці // Радыё Свабода. 2011. 31 сакав., 17:47.
  • Прыходзька, П. Любімая газета: згадкі былога лімаўца / П. Прыходзька // Літаратура і мастацтва. 2007. № 23. С. 12

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]