Імрэ Макавец

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Імрэ Макавец
Дата нараджэння 20 лістапада 1935(1935-11-20)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 27 верасня 2011(2011-09-27)[4][5][…] (75 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Альма-матар
Член у
Узнагароды
makovecz.hu
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

І́мрэ Ма́кавец (венг.: Makovecz Imre; 20 лістапада 1935, Будапешт — 27 верасня 2011, Будапешт[7]) — венгерскі архітэктар, прадстаўнік арганічнай архітэктуры.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ў Будапешцкім тэхнічным універсітэце. У працах Макаўца адчуваецца ўплыў Рудольфа Штэйнера, Антоніа Гаўдзі, Фрэнка Лойда Райта і венгерскага прадстаўніка югендстылю Эдзёна Лехнеры. Макавец праславіўся сваімі збудаваннямі антрапаморфнага характару, як, напрыклад, зала развітання на будапешцкіх могілках Фаркашрэт або Палац культуры Шарашпатака. Іншым знакамітым тварэннем архітэктара з'яўляецца рэдут у Сігетвары. Творчасць Макаўца атрымала сусветнае прызнанне ў 1970-80-я гады як кірунак постмадэрнізму. Макавец — аўтар венгерскага павільёна на Сусветнай выстаўцы ў Севільі.

Зноскі

  1. Imre Makovecz // Makovecz, Imre // Grove Art Online / J. Turner[Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2017. — ISBN 978-1-884446-05-4doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T053344
  2. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 14 снежня 2014.
  4. http://www.caboodle.hu/nc/news/news_archive/single_page/?tx_ttnews%5Btt_news%5D=9437
  5. Imre Makovecz // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
  6. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  7. Elhunyt Makovecz Imre Архівавана 28 верасня 2011.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]