Інфаркт
Інфаркт (лац. infarcire - начыняць, набіваць) — амярцвенне (некроз) органа з прычыны недахопу кровазабеспячэння. Прычыны інфаркту: трамбоз, эмбалія, працяглая спазма артэрый і функцыянальнае перанапружанне органа ва ўмовах гіпаксіі пры недастатковасці калатэральнага кровазвароту.
Тэрмін выкарыстоўваецца і ў дачыненні да ўсіх метабаліт-актыўных органаў, аднак найбольш часта ва ўжыванні сустракаюцца:
- інфаркт міякарда
- інфаркт мозгу (ішэмічны інсульт)
- інфаркт ныркі
- інфаркт селязёнкі
 | |
|---|---|
| Патагісталогія | Пашкоджанне клеткі: Апаптоз • Некрабіёз (карыяпікноз • карыярэксіс • карыялізіс) • Некроз (каагуляцыйны некроз • каліквацыйны некроз • гангрэна • секвестр • інфаркт) Клетачная адаптацыя: Атрафія • Гіпертрафія • Гіперплазія • Дысплазія • Метаплазія (плоскаклетачная • жалезістая) |
| Тыповыя паталагічныя працэсы | Запаленне (альтэратыўнае • эксудатыўнае • праліфератыўнае) • Ліхаманка • Гіпаксія • Паталогія гемадынамікі (гіперэмія [артэрыяльная • вянозная] • ішэмія • стаз • трамбоз • эмбалія) • Пухліна (дабраякасная • злаякасная) • Паталогія абмену рэчываў • Галаданне (поўнае • няпоўнае • частковае) |
| Лабараторная дыягностыка і аўтапсія | Судовая паталагаанатомія • Макраскапічнае даследаванне • Патагісталогія • Гістахімія (Імунагістахімічнае даследаванне) • Электронная мікраскапія • Імунафлюарэсцэнцыя • Флюарэсцэнтная гібрыдызацыя in situ • Клінічная хімія • Медыцынская мікрабіялогія • Імунадыягностыка • Ферментатыўны аналіз • Мас-спектраметрыя • Храматаграфія • Праточная цытаметрыя |