Італьянская рэспубліка (1802—1805)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Васальная рэспубліка Францыі
Італьянская рэспубліка
Repubblica Italiana
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Паўночная Італія ў 1803 годзе
Паўночная Італія ў 1803 годзе
< 
 >
1802 — 1805

Сталіца Мілан
Мова(ы) Італьянская
Афіцыйная мова італьянская мова
Рэлігія Рымска-каталіцкая царква
Грашовая адзінка Міланскі скуда[d]
Форма кіравання рэспубліка і алігархія
 •  Напалеон I
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Італьянская рэспубліка (італ.: Repubblica Italiana) — кароткачасовае (1802—1805 гады) дзяржаўнае ўтварэнне ў Паўночнай Італіі. Было васальнай дзяржавай Францыі ў часы Напалеона.

Была правапераемнікам Цызальпійскай рэспублікі, якая змяніла канстытуцыю для таго, каб Напалеон стаў яе прэзідэнтам.

У 1805 годзе, пасля таго як Банапарт стаў імператарам Францыі, Італьянская рэспубліка пераўтворана ў Каралеўства Італію, з Напалеонам на чале ў ролі караля і Яўгеніем Багарнэ ў ролі віцэ-караля.