Агенор

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Агенор
Пол мужчынскі пол
Бацька Пасейдон[1]
Маці Лівія[d][1]
Браты і сёстры Belus[d][1]
Жонка Тэлефаса[2], Argiope[d] і Damno[d]
Дзеці Фенікс, Еўропа[d][1], Phineus[d], Кадм[1][3], Thasus[d], Кілік[4], Isaea[d], Цэфей і Electra[d]
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Агенор (значэнні).

Агено́р (стар.-грэч.: Ἀγήνωρ — «мужны») — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[5] цар Ціра ў Фінікіі, сын Пасейдона і Лівіі[6], брат-блізня Бела (або сын Бела[7]), яго жонка Тэлефаса, дзеці Кадм, Фенікс, Еўропа і Кілік;[8]; або дзеці Кадм, Фасас, Кефей, Кілік, Фенікс, Еўропа, Фіней[9].

Заснаваў стабрамныя Фівы[10], пасля чаго выдаліўся ў Фінікію. Яго палац у Ціры згадвае Нон[11]. Карфаген завуць «горадам Агенора»[12]. Называецца часам царом Фракіі[13] як бацька Фінея[14].

Калі Зеўс выкраў Еўропу, Агенор разаслаў сыноў на пошукі, забараніўшы ім вяртацца без сястры. Пошукі былі безвыніковымі, і юнакі рассяліліся па розных краінах.

Зноскі

  1. ↑ а б в г д Любкер Ф. Agenor // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 45–46.
  2. ↑ Телефасса // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 809.
  3. ↑ Любкер Ф. Cadmus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 228–229.
  4. ↑ Любкер Ф. Cilix // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 286.
  5. ↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.35; Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.1. С.56; Гл. Паўсаній. Апісанне Элады III 15, 8; V 25, 12.
  6. ↑ Гігін. Міфы 157
  7. ↑ Нон. Дзеянні Дыяніса III 301
  8. ↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка II 1, 4; III 1, 1
  9. ↑ Схолии к Еврипиду. Финикиянки 217 // Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.211
  10. ↑ Нон. Дзеянні Дыяніса IV 265
  11. ↑ Нон. Дзеянні Дыяніса XL 366
  12. ↑ Вергілій. Энеіда I 338
  13. ↑ Этимологик Гудианов // Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.223
  14. ↑ Апалоній Родаскі. Арганаўтыка II 177; Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка I 9, 21
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Агенор&oldid=4405851"