Адвентызм

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пратэстантызм
Рэфармацыя
Дактрыны пратэстантызму

Дарэфармацыйныя рухі

Вальдэнсы · Гусіты · Катары · Лоларды


Рэфармісцкія цэрквы

Англіканства · Анабаптызм · Кальвінізм · Лютэранства · Цвінгліянства


Пост-рэфармацыйныя рухі

Адвентызм · Армініянства · Баптызм · Квакеры · Піетызм · Пурытанства · Пяцідзясятніцтва · Харызматызм


«Вялікае абуджэнне»

Рывайвелізм · Метадызм · Евангелізм · Вучні Хрыста

Адвенты́зм (лац.: adventus — прышэсце) — рэлігійны рух, які зарадзіўся ў пачатку XIX стагоддзя у кантэксце Другога Вялікага абуджэння ў Злучаных Штатах.

Пасля таго, як прапаведнік баптысцкай суполкі Гемптана Уільям Мілер летам 1831 года абвясціў, што яму ўдалося, вывучаючы Біблію, вылічыць дакладную дату прышэсця Хрыста — 21 сакавіка 1843 — і выпусціў кнігу «Доказы Пісання і гісторыі аб другім прыходзе Хрыста ў 1843 г., выкладзеныя ў аглядзе дакладаў», сябры шматлікіх пратэстанцкіх дэнамінацый далучыліся да адвентысцкага руху. Ад 50 тыс. да 100 тыс. чалавек у ЗША падтрымалі прагнозы Мілера аб вяртанні Хрыста. Пасля «Вялікага расчаравання» 22 кастрычніка 1844 г. шмат людзей пакінулі адвентызм. Пазней сам Уільям Мілер прызнаў дактрынальную памылку, якая прывяла яго да няправільнага тлумачэння Бібліі.

З розных напрамкаў і плыняў, якія ўзніклі пасля крызісу і расколаў у адвентызме, найбольш вядомая Царква адвентыстаў сёмага дня, якая мае ўласную цэнтралізаваную арганізацыю ў сусветным маштабе.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]