Актынометр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Актынометр Віоля

Актыно́метр (ад грэч. ακτίς — прамень і μέτρον — мера) — прылада для вымярэння інтэнсіўнасці прамой сонечнай радыяцыі. Прынцып дзеяння заснаваны на паглынанні зачэрненай паверхняй падаючай радыяцыі і ператварэнні яе энергіі ў цеплату.

Біметалічны актынометр Міхельсона на марцы ГДР (злева, на фоне сонечнага дыска)

Гісторыя адкрыцця[правіць | правіць зыходнік]

Так назваў Гершэль вынайдзены ім у 1834 годзе інструмент для вымярэння награвальнай сілы сонечных прамянёў. Яшчэ раней Гершэля Сасют пабудаваў з гэтаю жа мэтай інструмент, які ён назваў геліотэрмаметрам, а пазней (1838) Пулье вынайшаў так званы піргеліаметр. Актынометрам названы таксама прыборы, якія вымяраюць колькасць прамяністай цеплыні, якая выдзяляецца ў нябесную прастору.

Гл.таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А - Аршын / Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш. - Мн.: БелЭн, 1996. - 552 с.: іл.
  • Геаграфія ў тэрмінах і паняццях: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш. - Мн.: БелЭн, 2003. - 352 с.: іл. - ISBN 985-11-0262-8.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]