Аляксандр Кузьміч Галавінскі

Аляксандр Кузьміч Галавінскі
Аляксандр Кузьміч Галавінскі
	; Аляксандр Галавінскі. Прага, 1921 г.
Род дзейнасці	грамадскі дзеяч, грамадскі актывіст, палітык, рэдактар газеты, дыпламат
Дата нараджэння	1886
Месца нараджэння	Муравілле, Касцюковіцкая воласць[d], Клімавіцкі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	не раней за 1937
Месца смерці	невядома;
Месца пахавання	невядома;
Грамадзянства	Расійская імперыя; БНР; Літва; БССР;
Месца працы	Вышэйшы Савет народнай гаспадаркі Беларускай ССР;
Альма-матар	Кіеўскі політэхнічны інстытут;
Партыя	Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў;
Член у	Беларускае брацтва;
Прыналежнасць	Расійская імперыя і БНР
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна;

Алякса́ндр Кузьмі́ч Галаві́нскі (кастрычнік 1886, в. Муравілле, Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць — пасля 1937) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч, дыпламат Беларускай Народнай Рэспублікі, рэдактар.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1912 годзе скончыў Кіеўскі політэхнічны інстытут. Падтрымліваў кантакты з эсэрамі, арыштоўваўся за ўдзел у студэнцкім руху. У Першую сусветную вайну служыў у паветраплавальным батальёне^[1].

З 1918 года член прэзідыума Кіеўскай беларускай рады і загранічнага бюро па ўладкаванні бежанцаў, прадстаўнік урада Беларускай Народнай Рэспублікі ва Украіне. З канца 1918 года у Гродне, дарадца па тэхніка-эканамічных пытаннях у Міністэрстве замежных спраў БНР. У 1919 годзе арыштоўваўся румынскімі ўладамі^[1].

З 1921 года ў Літве, старшыня Беларускай нацыянальнай сувязі, замежнага ЦК Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў (у Коўне). Сябра Беларускага нацыянальнага камітэта, уваходзіў у Беларускае брацтва. Выдаваў часопіс «Покліч». Адзін з арганізатараў Беларускай палітычнай канферэнцыі 1921 года ў Празе. У 1923—1925 гадах працаваў інжынерам у Коўне. Удзельнік Другой Усебеларускай канферэнцыі 1925 года ў Берліне, на якой падтрымаў ліквідацыю ўрада БНР. Удзельнік Акадэмічнай канферэнцыі па рэформе па рэформе беларускага правапісу і азбукі 1926 года ў Менску^[2]. У 1927 годзе арыштаваны літоўскімі ўладамі^[1].

Па вызваленні пераехаў у БССР. У савецкім Менску працуе у ВСНГ БССР і НДІ прамысловасці. 18 ліпеня 1930 года арыштаваны ДПУ БССР па сфабрыкаванай справе Саюза вызвалення Беларусі. Паводле пастановы калегіі АДПУ БССР ад 10 красавіка 1931 года сасланы на 5 гадоў у Ніжні Ноўгарад. Далейшы лёс невядомы. 10 чэрвеня 1988 года пасмяротна рэабілітаваны Вярхоўным судом БССР.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Міхнюк У. 1994, с. 453.
↑ С. Некрашэвіч Акадэмічная Конфэрэнцыя па рэформе правапісу і азбукі і вынікі яе працы // Інстытут Беларускае Культуры Наш Край. — Менск: 1927. — № 1 (16). — С. 3.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Міхнюк У. Галавінскі Аляксандр Кузьміч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — С. 453. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.
Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.

[FOOTNOTEМіхнюк_У.1994453-1] а ^б ^в Міхнюк У. 1994, с. 453.

[2] С. Некрашэвіч Акадэмічная Конфэрэнцыя па рэформе правапісу і азбукі і вынікі яе працы // Інстытут Беларускае Культуры Наш Край. — Менск: 1927. — № 1 (16). — С. 3.

[1]

[2]