Андрэй Мікалаевіч Азараў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Андрэй Мікалаевіч Азараў
Род дзейнасці дызайнер
Дата нараджэння 3 чэрвеня 1970(1970-06-03) (53 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Сайт talerka.ru

Андрэй Мікалаевіч Азараў, таксама вядомы як talerka (нар. 3 чэрвеня 1970, г. п. Астрына, Гродзенская вобл., БССР) — беларускі і расійскі дызайнер[1]. Адзін з першых беларускіх вэб-дызайнераў[2][3].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў факультэт мастацкага афармлення Мінскага мастацкага вучылішча (1990), у 1991—1992 гадах вучыўся на аддзяленні «Інтэр’еры і абсталяванне» Беларускай акадэміі мастацтваў[4].

Пачаў кар’еру ў 1994—1996 гадах дызайнерам, а затым арт-дырэктарам інфармацыйнага агенцтва «РІД». У 1996—1999 гадах працаваў дызайнерам у кампаніі «Глабінфарм-С» (G.I.S.) — першым беларускім кантэнт-правайдару[4]. Тады ж, у 1996 годзе, першым у Беларусі заняўся вэб-дызайнам. У 1999—2001 гадах працаваў дызайнерам, а затым арт-дырэктарам у беларуска-амерыканскай кампаніі EPAM Systems. У 2001—2003 гадах займаўся фрыланс вэб-дызайнам, адкрыў уласны праект Matepuana Project. З 2003 года працаваў дызайнерам у крэатыў-бюро DEFA; у 2004—2005 — дызайнерам у студыі Арцемія Лебедзева; у 2005—2006 — арт-дырэктарам дызайн-бюро «Тэлетайп.ru». Таксама ў 2003—2006 гадах супрацоўнічаў з маскоўскімі студыямі вэб-распрацовак і дызайну Promo Interactive, Open! Design, Dot. З 2006 года — фрыланс арт-дырэктар і дызайнер мультымедыя. У 2008 годзе чытаў курс «Інтэрактыўны дызайн» у Нацыянальным інстытуце дызайну[2], працаваў арт-дырэктарам студыі Artics. У 2011—2012 гадах працаваў крэатыўным дырэктарам па інтэрактыўных праектах у маскоўскім офісе Leo Burnett[2]. Член Беларускага саюза дызайнераў.

Жыве ў Мінску і Маскве. Жанаты, двое дзяцей.

Захапляецца кулінарыяй, з 2005 году робіць фатаграфіі, а з 2008 года — відэаролікі для свайго кулінарнага праекта Talerka.ru[5].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Да 2-га курсу вучылішча ў асноўным пісаў алеем, затым займаўся інсталяцыяй і ў 1996 годзе зрабіў персанальную выставу «12.12.96» — першую і апошнюю[4]. Пасля знаёмства з кампутарам і інтэрнэтам, шмат чаго пераасэнсаваў, з тых часоў, пакуль, не шукаў іншага асяроддзя для творчасці, лічачы іх удалай прыладай для ўвасаблення сваіх ідэй — работы адначасова з гукам, рухам, фактурамі і фатаграфіяй[4].

Мультымедыя-дызайн[правіць | правіць зыходнік]

Першую вэб-дызайнерскую работу — сайт грузаперавозак, зрабіў працуючы ў «Глабінфарм-С», затым быў сайт для Dajnova, першага беларускага карпаратыўнага сайта і вэб-крамы[4]. Як лічыць Азараў, першыя работы жадалі лепшага[4]. Так, дызайн чату «Диван», аднаго з першых месцаў віртуальных зносін у Байнэце, не спадабаўся большасці карыстальнікаў[4]. Першым якасным Азараў лічыць дызайн архіва буйнейшых беларускіх друкаваных выданняў press.net.by[4].

Аўтар каля 100 сайтаў, у тым ліку lexus.is.ru, triart2000.ru, аўтарскага кулінарнага сайта talerka.ru і іншых.

Асноўнае дасягненне А. Азарова — змена ўяўленняў заказчыкаў і дызайнераў пра тое, якімі мусяць быць сайты, ён здолеў стварыць сайты, падобныя хутчэй да інтэрактыўных фільмаў, якімі наведвальнікі могуць кіраваць робячыся датычнымі падзеям на маніторы.

Matepuana Project[правіць | правіць зыходнік]

Праект ствараўся для ўдзелу ў работах студый вэб-дызайну, у якасці спецыяліста па флэш-анімацыі, паліграфічнаму дызайну і чалавека са свежымі ідэямі[4].

У 2005 годзе праект уключаны ў выданне Web Design: Studios (серыя ICONS) выдавецтвы Taschen, як лепшая студыя вэб-дызайну з прасторы колішняга СССР, у ліку 100 лепшых вэб-студый свету[6].

Прызнанне[правіць | правіць зыходнік]

У 2000 годзе Беларускі саюз дызайнераў пры падтрымцы Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь выдаў першы каталог знакаў і лагатыпаў, уключыўшы туды работы 148 вядомых беларускіх графікаў розных пакаленняў, якія прафесійна працуюць у гэтым жанры, сярод іх і працы Андрэя Азарава[7]. Старшыня Беларускага саюза дызайнераў Дзмітрый Сурскі называе Андрэя Азарава ў ліку вядомых беларускіх вэб-дызайнераў[1].

З 1991 года ўдзельнічае ў нацыянальных беларускіх і міжнародных мастацкіх выставах, з 2001 года — у маскоўскіх, украінскіх і міжнародных фестывалях рэкламы.

  • 2-е месца і прыз глядацкіх сімпатый у намінацыі «Вэб-дызайн, нерэалізаваныя праекты» на Міжнародным фестывалі рэкламы «Залаты воўк»;
  • пераможац ў намінацыі «Грамадскія праекты» катэгорыя «Мастацтва» на Усерасійскім інтэрнэт-конкурсе «Залаты сайт»;
  • фіналіст Фестывалю кампутарнага мастацтва «АРТФЛЕШ-2003»;
  • фіналіст 13-га Міжнароднага маскоўскага фестывалю рэкламы;
  • фіналіст DIA (Design Innovation Awards) — Прэміі інавацыі дызайну;
  • фіналіст 5-га Кіеўскага міжнароднага фестывалю рэкламы;
  • пераможац ў намінацыі «Карпаратыўны сайт» на 16-м Міжнародным маскоўскім фестывалі рэкламы.

Talerka.ru[правіць | правіць зыходнік]

Некамерцыйны праект, які праз відэаролікі падае гледачу традыцыйныя рэцэпты розных краін свету[5]. Значна, каля 10 % агульнага ліку рэцэптаў, у праекце прадстаўлена беларуская і літоўская кухні, што па задуме Азарава мусіць папулярызаваць кулінарныя традыцыі гэтага гістарычнага рэгіёна[2]. У планах і стварэнне версіі talerka.ru на беларускай мове, калі такая будзе запатрабавана аўдыторыяй[2].

Ідэя праекта з’явілася ў 1994—1995 гадах, але здзейснена была толькі ў 2005—2006[2], калі з’явіліся адпаведныя тэхнічныя магчымасці і дастатковы кулінарны досвед[3]. Відэаролікі з’явіліся на сайце talerka.ru у 2008 годзе — першыя былі занадта доўгія, па 7 хвілін, цяпер усе ролікі 1-2-хвілінныя[3].

Да кастрычніка 2010 года на talerka.ru было 300 відэарэцэптаў[5], да студзеня 2012 года — больш 500 [2].

Наведвальнасць talerka.ru, у кастрычніку 2010 года — каля 2,5 тысяч штодзень[5], у студзені 2012 года — каля 3 тысяч штодзень[2].

Праект talerka.ru быў пераможцам у намінацыі «карпаратыўныя сайты» на 11-м фестывалі рэкламы «Ідэя!» і лаўрэатам 8-га Кіеўскага фестывалю рэкламы ў інтэрактыўным конкурсе, атрымаўшы 3-е месца ў намінацыі «Некамерцыйныя праекты: забаўляльныя, культурныя, гуманітарныя, экалагічныя».[2]

Калегі па кулінарным Рунэце ставяцца да Азарава неадназначна, што агулам тлумачыцца творчай рэўнасцю[5].

Talerka App[правіць | правіць зыходнік]

Talerka App — першае расійская кулінарная відэапрылада для iPhone і iPad[3] — выпушчана 4 студзеня 2012 года[8]. Загрузіць прыладу разам са 100 рэцэптамі ў HD-відэа можна бясплатна, астатнія 400 рэцэптаў і штомесячнае абнаўленне можна купіць за 7,99 $[2]. У прыладзе ёсць таймер, які працуе, нават калі прылада выключана[2]. Прадугледжаны магчымасці захоўваць рэцэпты ва ўласную папку «выбранае», адным клікам ствараць спіс пакупак, адпраўляць яго на электронную пошту ці як SMS, дзяліцца рэцэптамі ў Twitter і Facebook, ёсць пошук[2].

У верасні 2012 года Talerka App трапіла ў Top-50 амерыканскага Apple App Store у катэгорыі Food&Drink, раней ніводная расійская прылада не паднімалася ў гэтай катэгорыі так высока[8]. Апроч таго, Talerka App на працягу кастрычніка-верасня 2012 года ўваходзіла ў дзесятку самых папулярных кулінарных прылад «App Store Расія», канкуруючы з прыладамі Юліі Высоцкай і Джэймі Олівера[8].

Да кастрычніка 2012 года Talerka App на свае тэлефоны і планшэты ўсталявала больш 18 тысяч карыстальнікаў[8].

Да кастрычніка 2012 года ў Talerka App было больш за 520 відэарэцэптаў, палова іх з перакладам на англійскую мову[8].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]