Марк Антоній

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Антоній)
Марк Антоній
MARCVS ANTONIVS
Марк Антоній. Бюст з Музею Ватыкана
Марк Антоній. Бюст з Музею Ватыкана
Консул Рымскай рэспублікі
44 да н.э.
Папярэднік Гай Канін Рэбіл (консул-суфект) і
Гай Трэбоній (консул-суфект)
Пераемнік Гай Вібій Панса Цэтроніан і
Аўл Хірцій
Консул Рымскай рэспублікі
34 да н.э.
Папярэднік Публій Карнэлій Далабела (консул-суфект) і
Ціт Педуцый (консул-суфект)
Пераемнік Луцый Семпроній Атрацін (консул-суфект) і
Гай Мемій (консул-суфект)
Консул Рымскай рэспублікі
31 да н.э.
Папярэднік Луцый Карнэлій Цына (консул-суфект) і
Марк Валерый Месала (консул-суфект)
Пераемнік Марк Валерый Месала Корвін (консул-суфект) і
Актавіян

Нараджэнне 83 да н.э.[1]
Смерць 30 да н.э.[1]
Бацька Marcus Antonius[d][5][6][…]
Маці Julia[d][5][6][…]
Жонка Fadia[d][5][6][…], Antonia Hybrida Minor[d][5][6][…], Fulvia[d][5][6][…], Octavia the Younger[d][5][6][…] і Клеапатра[5]
Дзеці Antonia[d][5], Marcus Antonius Antyllus[d][5], Iullus Antonius[d][5][6][…], Клеапатра Селена II[5], Аляксандр Геліяс[5], Antonia Major[d][5], Антонія Малодшая[d][5] і Пталамей Філадэльф[d][5]
Дзейнасць старажытнарымскі палітык, старажытнарымскі ваенны
Прыналежнасць Рымская рэспубліка
Бітвы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марк Антоній (82 да н.э. — 30 да н.э.): рымскі палітычны дзеяч і военачальнік.

Пасля забойства Цэзара (15 сакавіка 44 да н.э.) заняў, у дачыненні да змоўнікаў, прымірную пазіцыю, увайшоў у саюз з Актавіянам і ажаніўся з сястрой таго, Актавіяй. У выніку масавых рэпрэсій супраць рымскай шляхты ўзбагаціўся за кошт маёмасці рэпрэсаваных. Пазней атрымаў у кіраванне ўсходнія вобласці Рымскай дзяржавы; жыў там у вялікай раскошы, на падабенства грэчаскіх цароў. Увайшоў у саюз з егіпецкай царыцай Клеапатрай VII[7], і разам з ёй выступіў супраць Актавіяна, аднак панёс паражэнне ў марской бітве пад мысам Акцый (31 да н.э.) і разам з Клеапатрай скончыў жыццё самагубствам.

Верагодная выява Марка Антонія дасюль не знойдзеная. Найбольш імавернай версіяй лічыцца бронзавая галава (парэштак статуі з Кілікіі), якая захоўваецца ў Луўры[8].

Зноскі

  1. а б M. Antonius (30) M. f. M. n. // Digital Prosopography of the Roman Republic Праверана 29 чэрвеня 2021.
  2. http://www.city-data.com/world-cities/Rome-History.html
  3. http://search.informit.com.au/fullText;dn=700028765003471;res=IELHSS
  4. http://www.cleveland.com/books/index.ssf/2010/12/stacy_schiff_conjures_a_fascin.html
  5. а б в г д е ё ж з і к л м н о http://www.strachan.dk/family/antonius.htm
  6. а б в г д е ё M. Antonius (30) M. f. M. n. // Digital Prosopography of the Roman Republic Праверана 10 чэрвеня 2021.
  7. Легенда кажа, што ён зрабіў гэта пад уражаннем ад прыгажосці Клеапатры.
  8. Раней гэтую галаву прыймалі за галаву Нерона. Шматлікія грэчаскія статуі, верагодна, з’яўляліся статуямі пергамскіх цароў Атала і Эўмена з перабітымі надпісамі. Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)