Аста Нільсен

Аста Нільсен
дацк.: Asta Nielsen
Імя пры нараджэнні	Asta Sofie Amalie Nielsen
Дата нараджэння	11 верасня 1881(1881-09-11)[…]
Месца нараджэння	Gammel Kongevej[d], Капенгаген, Данія, Каралеўства Данія
Дата смерці	25 мая 1972(1972-05-25) (90 гадоў)
Месца смерці	Frederiksberg[d], Фрэдэрыксберг, Сталічная вобласць, Данія, Каралеўства Данія
Грамадзянства	Данія
Муж	Urban Gad[d] і Gregori Chmara[d]
Прафесія	акцёрка, аўтабіёграф, тэатральная актрыса, кінаактрыса, кінарэжысёр
Кар’ера	1902—1938
Узнагароды	Нямецкая кінапрэмія
IMDb	ID 0003425
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аста Нільсен (дацк.: Asta Nielsen, народжаная Аста Сафі Амалія Нільсен Asta Sofie Amalie Nielsen; 11 верасня 1881, Капенгаген — 25 мая 1972, Фрэдэрыксберг) — дацкая актрыса нямога кіно, якая атрымала прызнанне ў Германіі. У Расіі была прызнана самай папулярнай актрысай да 1914 года.

Біяграфія

Аста Нільсэн вырасла ў Швецыі і Даніі. Яшчэ дзіцем яна пазнаёмілася са светам тэатра. З 1902 Аста Нільсэн пастаянна працавала ў Капенгагене. Першы ж фільм з яе ўдзелам «Бездань» (Afgrunden, 1910) забяспечыў ёй і рэжысёру Урбану Гаду кантракт на вытворчасць некалькіх фільмаў у Германіі, які пасля быў падоўжаны да 1915 года.

У пачатку Аста Нільсэн здымалася толькі ў фільмах свайго мужа рэжысёра Урбана Гада. Гэта былі пераважна ролі супярэчлівых жанчын, чыё паводзіны не адпавядала грамадскім нормам, як, напрыклад, у фільме «Чужая птушка» (Der fremde Vogel, 1911) ці «Бедная Джэні» (Die arme Jenny, 1912). Але Нільсэн дэманстравала таксама талент у камічных ролях: роля ў фільме «Анёлачак» (Engelein, 1914) вырабіла такі фурор, што быў зняты працяг фільма.

У 1916 году Аста Нільсэн з’ехала ў Данію і вярнулася ў Германію толькі пасля заканчэння Першай сусветнай вайны. Цяпер яна здымалася пераважна ў экранізацыях літаратурных і драматычных твораў. У 1920—1922 годзе яна выступіла прадзюсарам трох уласных фільмаў, згуляўшы загалоўную ролю ў адным з іх, у «Гамлеце» (Hamlet, 1921). Набылі прызнанне вобразы жанчын з ніжэйшых слаёў грамадства, згуляныя Астай Нільсэн у «Бязрадасным завулку» (Die freudlose Gasse, 1925) Георга Вільгельма Пабста і «Трагедыі аб служанках» (Dirnentragödie, 1927) Бруна Рана.

У 1923—1930 гады была жонкай і партнёрам рускага акцёра Рыгора Хмары.

Аста Нільсэн была прызнанай зоркай нямога кіно і лічылася адным з першых секс-сімвалаў. Яе кінакар’ера скончылася са з’яўленнем гукавога кіно, у якім яна знялася толькі адзін раз. Нільсэн звярнулася да тэатра, а ў 1946 годзе апублікавала аўтабіяграфію «Маўклівая муза» (Die schweigende Muse).

Спасылкі

• Аста Нільсэн на сайце «Internet Movie Database» (англ.)