Ахці Кар’ялайнен

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Ахці Кар'ялайнен)
Ахці Кар'ялайнен
Ahti Karjalainen
Сцяг42 і 48-і Прэм’ер-міністр Фінляндыі
15 ліпеня 1970 — 29 кастрычніка 1971
Папярэднік Тэўва Аўра
Пераемнік Тэўва Аўра
13 красавіка 1962 — 18 снежня 1963
Папярэднік Марці Міетунен
Пераемнік Рэйна Лехта
Сцяг34, 36 і 41-і Міністр замежных спраў Фінляндыі
4 верасня 1972 — 13 чэрвеня 1975
Папярэднік Калеві Сорса
Пераемнік Олаві Маціла
12 верасня 1964 — 14 мая 1970
Папярэднік Яака Халама
Пераемнік Вяйнё Лескінен
19 чэрвеня 1961 — 13 красавіка 1962
Папярэднік Віена Сукселайнен
Пераемнік Велі Мерыкаскі

Нараджэнне 10 лютага 1923(1923-02-10)
Смерць 7 верасня 1990(1990-09-07) (67 гадоў)
Месца пахавання
Дзеці Kukka-Maaria Karjalainen[d]
Партыя
Адукацыя
Дзейнасць палітык, дыпламат, банкір
Званне капітан
Бітвы
Узнагароды
ордэн Дружбы народаў Great Golden Medal of Honour for Services to the Republic of Austria Grand cross of the Order of the White Lion рыцар Вялікага Крыжа ордэна Святога Міхаіла і Святога Георгія Knight Grand Cross of the Order of the Falcon кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа Knight Grand Cross of the Order of Pius IX‎ Ордэн Сцяга Венгерскай Народнай Рэспублікі Grand Cross of the Order of the Crown Grand Cross of the Order of the White Rose of Finland Commander of the Order of the Lion of Finland Order of the Polar Star - Commander's Grand Cross камандор з зоркай ордэна Адраджэння Польшчы Вялікі крыж ордэна Аранскіх-Насау Order of Merit Grand Cross of the Order of the Aztec Eagle The "Tudor Vladimirescu" Order 1st Class Order of Independence Order of the Republic Medal of Liberty, 2nd Class Order of the People's Republic of Bulgaria
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ахці Кале Самулі Кар'ялайнен (фінск.: Ahti Kalle Samuli Karjalainen, 10 лютага 1923 — 7 верасня 1990) — фінскі палітычны дзеяч, прэм’ер-міністр Фінляндыі ў 1962—1963, 1970—1971 гадах. Лічыцца адным з самых уплывовых палітыкаў у пасляваеннай гісторыі Фінляндыі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям’і фермераў. Падчас Зімняй вайны, ва ўзросце 16 гадоў, пайшоў добраахвотнікам у радыёразведку. У 1946 г. атрымаў ступень бакалаўра ў галіне паліталогіі факультэта сацыяльных навук Хельсінкскага ўніверсітэта, у 1959 г. — ступень доктара паліталогіі.

У 1950 г. быў прызначаны асабістым сакратаром прэм’ер-міністра Урха Кеканена . На гэтай пасадзе заставаўся наступныя 6 гадоў, пакуль Кеканен не стаў прэзідэнтам Фінляндыі. 1957—1959 гг . — Міністр фінансаў, 1959—1961 гг . — Міністр знешняга гандлю, 1961, 1964—1970 і 1972—1975 гг . — Намеснік прэм’ер-міністра і міністр замежных спраў, у 1962—1963 і 1970—1971 гг . — Прэм’ер-міністр Фінляндыі, ажыццявіў частковае Дэрэгуляванне коштаў на прадукты харчавання і ініцыяваў правядзенне палітыкі даходаў, у 1976—1977 гг . — Намеснік прэм’ер-міністра і міністр фінансаў, 1979 — віцэ-прэзідэнт Банка Фінляндыі, 1979—1982 гг . — в. а. старшыні Савета дырэктараў, 1982—1983 гг . — Генеральны дырэктар Банка Фінляндыі. Быў вызвалены ад пасады прэзідэнтам Маўна Койвіста з фармулёўкай «у інтарэсах агульнага дабра». За некалькі дзён да гэтага ён пакінуў шэрагі партыі Цэнтра. На прэзідэнцкіх выбарах 1962, 1968 і 1978 узначальваў калегію выбаршчыкаў.

Зноскі

  1. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 24 чэрвеня 2015.