Аўтапартрэт Леанарда
| ||
| Леанарда да Вінчы | ||
| Аўтапартрэт. пасля 1512 | ||
| Autoritratto | ||
| Матэрыял | Папера | |
|---|---|---|
| Тэхніка | сангіна | |
| Памеры | 33,3 × 21,6 см | |
| Каралеўская бібліятэка, Турын | ||
| (інв. 15571) | ||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | ||
Аўтапартрэт Леанарда — аўтапартрэт, які прыпісваецца Леанарда да Вінчы. Знаходзіцца ў Каралеўскай бібліятэцы ў Турыне. Лічыцца, што мастак намаляваў яго ў 60-гадовым узросце.
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Партрэт напісаны сангінай на паперы і адлюстроўвае галаву пажылога мужчыны ў трохчацвяртным павароце ў правы бок. Выкананы тонкімі лініямі, штрыхоўка ідзе злева направа, па звычцы Леанарда. Папера мае трохі карычняватае адценне ад соляў жалеза, назапашаных з часам з-за вільготнасці. Цяпер не экспануецца па прычыне далікатнасці.
Атрыбуцыя[правіць | правіць зыходнік]
Нягледзячы на вядомасць, вакол працы ўсё яшчэ ходзяць спрэчкі. Ідэнтыфікацыя партрэта была зроблена ў XIX стагоддзі на аснове падабенства малюнка з выявай Леанарда ў выяве Платона на фрэсцы Рафаэля «Афінская школа» і высокай стылявой якасці працы. Аднак мастацтвазнавец Франк Цёльнер лічыць аўтапартрэт падробкай ці ў лепшым выпадку копіяй, паколькі, па некаторых даных, пры рэнтгенаўскай здымцы пад выявай старца знайшлі жывапіс XVIII стагоддзя[1].
Зноскі
- ↑ Цёльнер Ф. Леонардо да Винчи = Leonardo da Vinci / Пер. В. Большакова. — М.: Taschen, Арт-Родник, 2008. — (Назад к истокам видения). — ISBN 978-5-88896-143-8.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Fritjof Capra. The science of Leonardo: inside the mind of the great genius of the Renaissance Author. — Random House of Canada, 2007. — С. 19. — ISBN 0385513909.
- Shana Priwer, Cynthia Phillips. 101 things you didn't know about Da Vinci: the secrets of the world's most eccentric and innovative genius revealed! — Adams Media, 2005. — С. 167–168. — ISBN 1593373465.
- Milena Magnano. Leonardo. — Milano: Mondadori Arte, 2007. — С. 134. — ISBN 978-88-370-6432-7.