Балкарцы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Балкарцы
(аланла)
Балкарская сям'я кан. XIX - пач. XX ст.
Агульная колькасць 112 924
Рэгіёны пражывання Расія
Мова балкарская
Рэлігія іслам
Блізкія этнічныя групы кумыкі, караімы, крымскія татары, карачаеўцы

Балка́рцы (саманазва аланла) — цюркскі народ, карэнныя жыхары Паўночнага Каўказа. Жывуць пераважна ў Кабардзіна-Балкарыі (Расія). Асобныя групы балкарцаў жывуць у Турцыі і краінах Цэнтральнай Азіі. Агульная колькасць у Расіі (2010) — 112 924 чалавек.[1]

Гавораць на балкарскай мове кыпчацкай (заходняй) падгрупы цюркскай групы алтайскай сям’і. Захоўваецца нязначнае дыялектнае чляненне. Пісьмо на аснове кірыліцы. Вернікі — мусульмане-суніты.

Асноўны традыцыйны занятак — адгонная жывёлагадоўля (дробнае і буйна рагатае быдла, коні); займаліся таксама пашавым тэрасавым земляробствам, паляванне. Рамёствы: апрацоўка воўны, ткацтва (у жанчын); апрацоўка металу, скуры, драўніны (у мужчын). Традыцыйнае жытло — каменная сакля з плоскім земляным дахам альбо 2-скатным дахам.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Народы мира. — М.: Советская энциклопедия, 1988. — С. 84.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]