Белорусы и рынок

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Белорусы и рынок (1990))
«Белорусы и рынок»
Арыгінальная
назва
руск.: Белорусский рынок
Тып штотыднёвік (па панядзелках)
Фармат А3
Рэдактар Вячаслаў Хадасоўскі
Заснавана снежань 1990
Мова руская, беларуская
Кошт вольны
Галоўны офіс Мінск, вул. Багдановіча, 124
Вэб-сайт belmarket.by (руск.)

«Белорусы и рынок» («Беларусы і рынак») — штотыднёвая эканамічная газета Беларусі. Газета заснавана ў 1990 годзе пад назвай «Белорусский рынок» («Беларускі рынак») і стала адным з першых прыватных сродкаў масавай інфармацыі ў Беларусі. З 2005 года выходзіць пад назвай «Белорусы и рынок».

Газета мае самы вялікі рэйтынг сярод беларускіх перыядычных выданняў[1]. Выходзіць на 32 старонках фармат А3.

Галоўны рэдактар — Вячаслаў Хадасоўскі.

Выходзіць пераважна на рускай мове.

23 ліпеня 2022 года Міністэрства інфармацыі заблакіравала доступ да сайта выдання «Беларусы і рынак». 1 снежня міністэрства анулявала рэгістрацыю друкаванага выдання[2].

6 красавіка 2023 года Канстанціну Залатых, дырэктару газеты «Беларусы і рынак», прысудзілі 4 гады зняволення[2].

Пераслед з боку ўлад[правіць | правіць зыходнік]

У час асвятлення пратэстаў у Беларусі 18 кастрычніка 2020 года быў затрыманы журналіст Арцём Маёраў. 19 кастрычніка 2020 года суд Кастрычніцкага раёна г. Мінска (суддзя — Алена Жывіца) прысудзіў яму 15 сутак адміністрацыйнага арышту паводле 23.34 КоАП Беларусі[3].

18 мая 2021 года журналіст газеты Арцём Маёраў прыехаў у рэдакцыю партала TUT.BY, каб асвятляць падзеі, звязаныя з рэйдам на яго сядзібу. Але супрацоўнікі міліцыі затрымалі яго на месцы, а 21 мая 2021 года яму прысудзілі 15 сутак адміністрацыйнага арышту за тое, што той нібыта мацюкаўся ў Маскоўскім РУУС г. Мінска  (бел. (тар.)), але, паводле адваката Андрэя Мачалава, на судзе доказаў гэтага прадстаўлена не было[4].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Otzyvy.by, СМІ. Сувязь. Інтэрнэт / Газеты (руск.)
  2. а б Медыяменеджара Канстанціна Залатых прысудзілі да 4 гадоў зняволення. Новы Час (6 красавіка 2023).
  3. Фотакор Яна Трусіла атрымала 13 сутак за сваю прафесійную дзейнасць . Новы Час (2 лістапада 2020). Праверана 25 студзеня 2021.
  4. «Не адмаўляў увогуле нікому, пабачыўшы 10 жніўня жудасную карціну ў Бальніцы хуткай дапамогі» . Наша Ніва. Белорусский партизан (25 чэрвеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2021. Праверана 30 чэрвеня 2021.
  5. Цукров, Михаил (2003-06-02). "Й-Кратко". Русская Германия  (руск.) [руская] (22). Архівавана з арыгінала 2021-08-15. Праверана 2021-04-08.{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: date і year (link)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]