Бухарудзін Юсуф Хабібі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Бухарудзін Юсуф Хабібі
індан.: Jusuf Habibie
3-і прэзідэнт Інданезіі
21 мая 1998 — 20 кастрычніка 1999
Папярэднік Мухамед Сухарта
Пераемнік Абдурахман Вахід
7-ы віцэ-прэзідэнт Інданезіі[d]
10 сакавіка 1998 — 21 мая 1998
Папярэднік Try Sutrisno[d]
Пераемнік Мегаваці Сукарнапутры

Нараджэнне 25 чэрвеня 1936(1936-06-25)[1][2][…]
Смерць 11 верасня 2019(2019-09-11)[3][4][…] (83 гады)
Імя пры нараджэнні індан.: Bacharuddin Jusuf Habibie
Бацька Alwi Abdul Jalil Habibie[d]
Маці Tuti Marini Puspowardojo[d]
Жонка Hasri Ainun Habibie[d]
Дзеці Ilham Akbar Habibie[d] і Thareq Kemal Habibie[d]
Веравызнанне іслам
Партыя
Адукацыя
Дзейнасць палітык, інжынер
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Сайт habibiecenter.or.id
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бухарудзін Юсуф Хабібі (25 чэрвеня 1936, Парэ-Парэ, Паўднёвае Сулавесі — 11 верасня 2019) — інданезійскі дзяржаўны і грамадскі дзеяч.

Прэзідэнт Інданезіі[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 1998 года ва ўмовах рэзкага паслаблення эканомікі і ўнутрыпалітычнай напружанасці з-за наступстваў фінансавага крызісу Сухарта быў абраны на чарговы, ужо сёмы прэзідэнцкі тэрмін. Хабібі ў сакавіку 1998 быў абраны віцэ-прэзідэнтам краіны. З прычыны масавых хваляванняў ўжо 21 мая 1998 года Сухарта вымушаны быў пакінуць свой пост, і ў той жа дзень Хабібі стаў новым прэзідэнтам краіны.

Новы кабінет міністраў, сфарміраваны Хабібі, не моцна адрозніваўся ад ранейшага ўрада, які ўзначальвае Сухарта. Кабінет змог збольшага стабілізаваць фінансава-эканамічную жыццё краіны. Палітыка Хабібі насіла больш ліберальны характар, чым у яго папярэдніка. Ужо ў верасні 1998 года Хабібі выдаў інструкцыі аб забароне раней заахвочваецца дыскрымінацыі «некарэнных» жыхароў краіны, перш за ўсё кітайцаў. У студзені 1999 Хабібі абвясціў аб маючым адбыцца рэферэндуме па пытанні аб незалежнасці Усходняга Тымору, доўгі час акупаванага інданезійская войскамі. 30 жніўня 1999 г. рэферэндум адбыўся, і жыхары Усходняга Тымору выказаліся за незалежнасць.

Аднак, Хабібі працягваў асацыявацца з ранейшай элітай краіны і вымушаны быў неўзабаве пакінуць свой пост. Пасля выбараў у Народны кансультатыўны кангрэс, што адбыліся 7 чэрвеня 1999 года, на якіх «Галкар» атрымала толькі 20 адсоткаў галасоў, доля Хабібі была вырашана. 20 кастрычніка 1999 года парламент абраў новым прэзідэнтам даўняга апазіцыянера ісламісцкага толку Абдурахмана Вахіда, і Хабібі пакінуў свой пост.

Зноскі