Вадзім Віктаравіч Скрыпчанка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Скрыпчанка.
Футбол
Вадзім Скрыпчанка
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Вадзім Віктаравіч Скрыпчанка
Нарадзіўся 26 лістапада 1975(1975-11-26)[1] (48 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Дынама (Мінск)
Пасада галоўны трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
1992 Беларусь Дынама-2 (Мінск) 7 (0)
1993 Беларусь Трактар (Мінск) 4 (1)
1994—1997 Беларусь Дынама-93 (Мінск) 97 (11)
1998—1999 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 54 (4)
2000 Расія ЦСКА (Масква) 7 (0)
2000 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 10 (2)
2001 Расія Уралан (Эліста) 20 (0)
2002 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 22 (3)
2003 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 12 (2)
2004—2005 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 38 (3)
2006 Беларусь Лакаматыў (Віцебск) 20 (0)
2007 Беларусь Савіт (Магілёў) 11 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
1995—1997 Беларусь Беларусь (да 21) 18 (5)
1997—2000 Беларусь Беларусь 10 (2)
Трэнерская кар’ера
2007—2011 Беларусь БАТЭ (Барысаў) трэнер
2011—2013 Беларусь Мінск
2013—2014 Расія Кубань (Краснадар) трэнер
2015 Расія Урал (Екацярынбург) трэнер
2015—2016 Расія Урал (Екацярынбург)
2016—2017 Расія Крылы Саветаў (Самара)
2017—2018 Расія Анжы (Махачкала)
2018 Арменія Арарат-Арменія (Ерэван)
2019 Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна)
2020 Беларусь Мінск
2021—2022 Беларусь Мінск
2022— Беларусь Дынама (Мінск)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вадзім Скрыпчанка (нар. 26 лістапада 1975, Маларыта) — беларускі футбаліст (паўабаронца) і трэнер. У цяперашні час працуе галоўным трэнерам мінскага «Дынама».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец брэсцкага футбола, пачаў кар’еру ў мінскіх «Трактары» і «Дынама-93», пасля гуляў у розных беларускіх клубах і ў Расіі. Двойчы дапамог БАТЭ стаць чэмпіёнам Беларусі. У сезоне 2007 гуляў у Першай лізе за магілёўскі «Савіт», пасля чаго завяршыў ігравую кар’еру.

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Дэбютаваў у нацыянальнай зборнай 5 жніўня 1997 года ў таварыскім матчы супраць Ізраіля, у якім забіў гол. Пасля гуляў за зборную яшчэ ў 1999 і 2000 гадах. Усяго правёў 10 матчаў, забіў 2 галы.

Трэнерская кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У 2007 годзе завяршыў кар’еру футбаліста і перайшоў на трэнерскую працу ў барысаўскі БАТЭ. Быў памочнікам галоўнага трэнера Віктара Ганчарэнкі. У канцы 2011 года атрымаў прапанову ўзначаліць «Мінск», і 26 снежня стаў галоўным трэнерам мінскага клуба. Двойчы (у 2012 і 2013 гадах) вывеў клуб у фінал Кубка Беларусі, і з другой спробы заваяваў гэты трафей.

12 кастрычніка 2013 года пакінуў «Мінск»[2] і неўзабаве ўвайшоў у трэнерскі штаб краснадарскай «Кубані», дзе зноў стаў дапамагаць Віктару Ганчарэнку[3]. У лістападзе 2014 года, пасля звальнення Ганчарэнкі, таксама пакінуў краснадарскі клуб[4].

У чэрвені 2015 года стаў асістэнтам Ганчарэнкі ў екацярынбургскім «Урале»[5]. У верасні 2015 года, пасля зыходу Ганчарэнкі з клуба, быў прызначаны выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера «Урала»[6], а неўзабаве зацверджаны на гэтай пасадзе[7]. Пад кіраўніцтвам Скрыпчанкі «Урал» заняў у сезоне 2015/16 восьмае месца ў Прэм’ер-лізе. 1 лістапада 2016 года Скрыпчанка абвясціў аб зыходзе з пасады галоўнага трэнера «Урала»[8].

3 лістапада 2016 года ўзначаліў самарскія «Крылы Саветаў»[9]. Пасля паспяховых першых матчаў каманда стала атрымліваць паражэнні, і па выніках сезона 2016/17 страіла месца ў Прэм’ер-лізе. Па заканчэнні сезона ў маі 2017 года стала вядома, што «Крылы Саветаў» не будуць падаўжаць кантракт са Скрыпчанкам[10].

У жніўні 2017 года быў прызначаны галоўным трэнерам махачкалінскага «Анжы»[11]. Па выніках сезона 2017/18 «Анжы» страціў месца ў Прэм’ер-лізе, і ў маі 2018 года Скрыпчанка па заканчэнні кантракта пакінуў каманду[12].

У жніўні 2018 года ўзначаліў клуб армянскай Прэм’ер-лігі «Арарат-Арменія»[13], аднак ужо праз два месяцы быў звольнены з-за незадавальняючых вынікаў[14].

У студзені 2019 года быў прызначаны галоўным трэнерам жодзінскага «Тарпеда-БелАЗ»[15]. Пакінуў «Тарпеда-БелАЗ» у верасні таго ж года[16].

У жніўні 2020 года зноў стаў галоўным трэнерам «Мінска»[17]. Заставаўся на пасадзе жа канца 2020 года, пасля чаго пакінуў клуб[18]. У верасні 2021 года чарговы раз узначаліў сталічны клуб[19]. У сезоне 2022 прывёў каманду да шостага месца ў чэмпіянаце Беларусі.

У лістападзе 2022 года разам са сваім штабам пакінуў «Мінск»[20] і неўзабаве быў прызначаны галоўным трэнерам мінскага «Дынама»[21]. Па выніках сезона 2023 разам з дынамаўцамі стаў чэмпіёнам Беларусі. У снежні 2023 года падоўжыў кантракт з клубам[22].

Мае ліцэнзію УЕФА катэгорыі «Pro».

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Ігравыя[правіць | правіць зыходнік]

Трэнерскія[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Vadim Skripchenko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ «Минск»: «Скрипченко покинул клуб и продолжит карьеру за рубежом» (руск.)(недаступная спасылка — гісторыя ). goals.by.
  3. ↑ Пресс-атташе "Кубани": "В штаб Гончаренко вошел Скрипченко" (руск.). football.by (13 кастрычніка 2013). Праверана 30 студзеня 2024.
  4. ↑ Вадим Скрипченко: «Сейчас готов рассматривать варианты о самостоятельной работе» (руск.). by.tribuna.com.
  5. ↑ Вадим Скрипченко все-таки договорился с "Уралом" (руск.). football.by (24 чэрвеня 2015). Праверана 30 студзеня 2024.
  6. ↑ Вадим Скрипченко назначен исполняющим обязанности главного тренера "Урала" (руск.). football.by (3 верасня 2015). Праверана 30 студзеня 2024.
  7. ↑ Вадим Скрипченко назначен главным тренером "Урала" (руск.). football.by (22 верасня 2015). Праверана 30 студзеня 2024.
  8. ↑ Вадим Скрипченко подал в отставку с поста главного тренера "Урала" (ВИДЕО) (руск.). football.by (1 лістапада 2016). Праверана 30 студзеня 2024.
  9. ↑ Вадим Скрипченко возглавил "Крылья Советов" (руск.). football.by (3 лістапада 2016). Праверана 30 студзеня 2024.
  10. ↑ «Крылья Советов» не будут продлевать контракт с Скрипченко (руск.). by.tribuna.com.
  11. ↑ Вадим Скрипченко официально возглавил "Анжи" (руск.). football.by (14 жніўня 2017). Праверана 30 студзеня 2024.
  12. ↑ "Анжи" объявил об уходе Скрипченко с поста главного тренера (руск.). football.by (31 мая 2018). Праверана 30 студзеня 2024.
  13. ↑ Вадим Скрипченко возглавил клуб "Арарат-Армения" (руск.). football.by (2 жніўня 2018). Праверана 30 студзеня 2024.
  14. ↑ «Арарат-Армения» уволил Скрипченко (руск.). by.tribuna.com.
  15. ↑ Скрипченко официально возглавил "Торпедо-БелАЗ" (руск.). football.by (3 студзеня 2019). Праверана 30 студзеня 2024.
  16. ↑ "Торпедо-БелАЗ" объявило о расторжении контракта со Скрипченко (руск.). football.by (10 верасня 2019). Праверана 30 студзеня 2024.
  17. ↑ Скрипченко сменил Разина на посту главного тренера "Минска" (руск.). football.by (4 жніўня 2020). Праверана 30 студзеня 2024.
  18. ↑ Россиянин Федор Щербаченко стал главным тренером "Минска" (руск.). football.by (13 студзеня 2021). Праверана 30 студзеня 2024.
  19. ↑ Вадим Скрипченко вновь главный тренер "Минска" (руск.). football.by (27 верасня 2021). Праверана 30 студзеня 2024.
  20. ↑ Скрипченко покинул пост главного тренера "Минска" (руск.). football.by (21 лістапада 2022). Праверана 30 студзеня 2024.
  21. ↑ Вадим Скрипченко возглавил минское "Динамо" (руск.). football.by (23 лістапада 2022). Праверана 30 студзеня 2024.
  22. ↑ Минское "Динамо" продлило контракт со Скрипченко (руск.). football.by (15 снежня 2023). Праверана 30 студзеня 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Вадзім_Віктаравіч_Скрыпчанка&oldid=4667850"