Вітаўка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Вёска Вітаўка)
Вёска
Вітаўка
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 7 чал. (2020)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1716
Паштовыя індэксы
222750
Аўтамабільны код
5
СААТА
6222855016
Вітаўка на карце Беларусі ±
Вітаўка (Беларусь)
Вітаўка
Вітаўка (Мінская вобласць)
Вітаўка

Ві́таўка[1] (трансліт.: Vitaŭka, руск.: Витовка) — вёска ў Дзяржынскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Фаніпальскага сельсавета. Размешчана за 5 км ад горада Фаніпаль. Назва паходзіць ад баярына Віта.

Паходжанне[правіць | правіць зыходнік]

Па легендзе аднойчы ноччу баярын Віт пачуў голас: «Віцэ, Віцэ вазмі стрэльбу і стрэльні». Прачнуўся баярын — нікога няма, зноў лёг спаць. Толькі лёг, той жа голас: «Віцэ, Віцэ вазмі стрэльбу і стрэльні». Узяў баярын стрэльбу, выйшаў на вуліцу, а там поўны двор шведскіх салдат, ён пачаў страляць. Шведы спалохаліся — хто стаў уцякаць і патануў у тых балотах, хто ў варотах затрымаліся, а хто і куляй Віта быў забіты. Пабудаваў ён там царкву, усё ў яго квітнела. Але праз некаторы час здзейсніў вялікі грэх. Двор патануў у балоце. З тых часоў там знаходзіцца крыніца.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 1709 годзе згадваецца як вёска ў складзе фальварка Гарадзішча ў Мінскім ваяводстве ВКЛ[2].

Цяперашні час[правіць | правіць зыходнік]

Праз некалькі гадоў пабудавалі новую царкву. Але з прыходам савецкай улады гэту царкву разбурылі і пабудавалі ў вёсцы Чаркасы клуб, крыніца залілі бетонам, але праз некаторы час вада прабілася скрозь бетон. У 2005 годзе к у Витовке пабудавалі купель і калодзеж, але купель у 2006 годзе спалілі на Пасху. Цяпер туды прыязджаюць людзі з Украіны, Расіі, Польшчы, Літвы і Беларусі. Вада з крыніцы заўсёды +6,5 °C. Асабліва добра крыніца дапамагае пры хваробы суставаў і вачэй.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. НГАБ у Мінску, ф. 1727, воп. 1, спр. 8, с. 1247

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]