Пастарынне
Вёска
Пастарынне
Пастарынне на карце Беларусі ±   |
Пастары́нне[1] (трансліт.: Pastarynnie, руск.: Постаринье) — вёска ў Баранавіцкім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Навамышскага сельсавета. Размешчана за 15 км на паўночны захад ад горада Баранавічы, за 4 км ад чыгуначнай станцыі Дамашэвічы.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
У 1471 годзе маёнтак належаў вялікаму князю Казіміру.
У 1897 годзе вёска ў Сталовіцкай воласці Навагрудскага павета Мінскай губерні, дзейнічаў хлебазапасны магазін. У 1909 годзе працавала народнае вучылішча.
З 1921 года вёска ў складзе Польскай Рэспублікі, у Сталовіцкай гміне Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства.
З 1939 года ў складзе БССР. З 12 кастрычніка 1940 года да 16 ліпеня 1954 года цэнтр Пастарынскага сельсавета.
У Вялікую Айчынную вайну з канца чэрвеня 1941 года да 8 ліпеня 1944 года вёска акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі.
Да 21 студзеня 1961 года вёска ўваходзіла ў склад Сталовіцкага сельсавета[2], да 17 лютага 1975 года — у склад Гірмантаўскага сельсавета, 17 лютага 1975 года да вёскі далучана суседняя вёска Пастарынне Сталовіцкага сельсавета[3].
Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]
- 434 двары, 991 жыхар (1897)
- 196 двароў, 1200 жыхароў (1909)
- 172 дамы, 901 жыхар (1921)
- 137 жыхароў (1970)
- 136 двароў, 212 жыхароў (1998)
- 99 гаспадарак, 180 жыхароў (2005)
Памятныя мясціны[правіць | правіць зыходнік]
- Стэла і пліта (1974) на ўшанаванне памяць 27 аднавяскоўцаў і маёра У. І. Туркатава (на яго магіле пастаўлены помнік), якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)
- ↑ Рашэнне выканкома Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 21 студзеня 1961 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1961, № 18 (938).
- ↑ Рашэнне выканаўчага камітэта Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 17 лютага 1975 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1975, № 15 (1461).
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 3, кн. 1. Брэсцкая вобласць / пад навук. рэд. А. І. Лакоткі. — Мн.: БелЭн, 2006. ISBN 985-11-0373-X.
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка горада Баранавічы і Баранавіцкага раёна // Г. К. Кісялёў (галоўны рэдактар), Р. Б. Венцэль, М. К. Дзёмін і інш. (рэдкал.), М. І. Бернат (укладальнік). — Мн.: БЕЛТА, 2000. — 736 с.: іл. — ISBN 985-6302-28-5. — С. 719.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
 | |
|---|---|
| Цэнтр | |
| Пасёлкі | |
| Аграгарадкі | |
| Вёскі | |