Тупічаны

Вёска Тупічаны Краіна Беларусь Вобласць Гродзенская Раён Ваўкавыскі Сельсавет Воўпаўскі Каардынаты 53°23′58″ пн. ш. 24°22′12″ у. д. Насельніцтва ▼60 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1512 Паштовыя індэксы 231908 Аўтамабільны код 4 СААТА 4208813041 Тупічаны на карце Беларусі ±

Тупіча́ны (трансліт.: Tupičany, руск.: Тупичаны) — вёска ў Ваўкавыскім раёне Гродзенскай вобласці. Уваходзіць у склад Воўпаўскага сельсавета.

Гісторыя

Напэўна, паселішча на гэтым месцы было прынамсі з XI ст. -- селішча XI—XIV ст. выяўлена на паўднёва-ўсходніх ускраінах Тупічан.

На мяжы XVI—XVII ст. належала Станіславу Лапатэцкаму, па яго смерці прывілей на Тупічаны Ваўкавыскага павета ў 1614 годзе атрымаў Фрыдэрык Сапега.

У 1737 годзе ў Воўпаўскім старостве, 14 валок зямлі.

У 1796 годзе належала графу Плятэру, 55 сялян і 15 татарскіх сем’яў.

У 1836 годзе дзяржаўная вёска, 18 двароў, 165 жыхароў.

У 1940—1954 гадах цэнтр Тупічанскага сельсавета.

Насельніцтва

• 1737 год — 14 валок
• 1836 год — 18 двароў, 165 жыхароў
• 2004 год — 53 двары, 115 жыхароў.

Селішча

Селішча XI—XIV ст. -- помнік археалогіі (шыфр 413В000119). Выяўлена на паўднёва-ўсходніх ускраінах вёскі. Памерам каля 0,75 га. У 1958 годзе даследавана Фрыдай Гурэвіч. У 1960 годзе Міхаіл Чарняўскі ў выдзіманні пясчанай дзюны знайшоў ляпную кераміку з дамешкай жарствы ў гліне, пакрытую лёгкай штрыхоўкай. У 1973 годзе селішча абследаваў Яраслаў Звяруга. Матэрыялы абследавання знаходзяцца ў Інстытуце гісторыі НАН Беларусі. Плошча 46,35 га(?), працягласць межаў — 5 029 метраў(?).

Літаратура

• Семянчук Г. М. Чарлёна — двор Сапегаў над Нёманам у XVI—XVII стст. // Магнацкі двор і сацыяльнае ўзаемадзеянне (XV—XVIII стст.) : зборнік навуковых прац / Установа "Музей «Замкавы комплекс „Мір“»"; пад рэд. А. М. Янушкевіча. — Мн.: Медысонт, 2014. — С. 372—394.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх