Віктар Аркадзевіч Цюлькін
| Віктар Аркадзевіч Цюлькін | |
|---|---|
 | |
| Першы сакратар ЦК РКРП-РПК | |
| Род дзейнасці | палітыка, публіцыстыка |
| Дата нараджэння | 14 мая 1951 |
| Месца нараджэння | горад Уладзівасток, РСФСР |
| Грамадзянства | Расія |
| Веравызнанне | атэізм |
| Партыя | |
| Член у | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Віктар Аркадзевіч Цюлькін — расійскі палітычны дзеяч, камуніст, адзін з заснавальнікаў і Першы сакратар ЦК Расійскай камуністычнай рабочай партыі. Нарадзіўся 14 мая 1951 г. ва Уладзівастоку, у сям'і флоцкага афіцэра. Рускі. Жанаты, мае дваіх сыноў.
Адзін з дзядоў В. Цюлькіна — член РКП(б) з 1919 г., удзельнік першай сусветнай, грамадзянскай і Вялікай Айчыннай войн, палкоўнік РСЧА. Іншы дзед — член РСДРП(б) з 1914 г., першы старшыня Шліссельбургскага Савета загінуў у 1919 г. пры абароне Петраграда ад войскаў Юдэніча. Бацька таксама камуніст, палкоўнік Савецкага Войска. Маці абараняла Ленінград усё 900 дзён блакады.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў 281-ю сярэднюю (з паглыбленым вывучэннем хіміі) школу г. Ленінграда на год раней У. Пуціна. У перыяд 1968—1974 гг. вучыўся ў Ленінградскім ваенна-механічным інстытуце, па канчатку якога атрымаў кваліфікацыю інжынера-механіка (адмысловасць: «Дынаміка палёту і кіраванні»). З 1974 г. працаваў майстрам, старэйшым майстрам, начальнікам участку на Ленінградскім Паўночным заводзе, затым, з 1980 г. — начальнікам участку, начальнікам цэха, начальнікам тэхнічнага аддзела заводу ў навукова-вытворчым аб'яднанні «Авангард».
У 1988 г. абраны сакратаром парткама НВА «Авангард». З 1990 г. — член Ленінградскага абкама КПСС. У 1989 г. абіраўся дэпутатам Савета народных дэпутатаў Калінінскага раёна Ленінграда. У 1985 г. скончыў факультэт арганізатараў прамысловай вытворчасці Ленінградскага інжынерна-эканамічнага інстытута імя П. Тальяці па адмысловасці «Арганізацыя і кіраванне», а ў 1990 г. — Вышэйшую партыйную школу пры Ленінградскім абкаме КПСС па адмысловасці «Паліталогія».
З 1989 г. у рамках антыгарбачоўскай «Рухі камуністычнай ініцыятывы» (РКІ) у КПСС праводзіў вялікую арганізатарскую працу па стварэнні Кампартыі Расіі — арганізаванага атрада камуністаў Расіі ў рамках адзінай КПСС. Старшыняваў на ўсіх Ініцыятыўных з'ездах камуністаў Расіі, якія праводзіліся ў Ленінградзе. На Ініцыятыўным з'ездзе 9-10 чэрвеня 1990 г. быў высунуты, а на Устаноўчым з'ездзе Камуністычнай партыі РСФСР (КП РСФСР) 19-23 чэрвеня 1990 г. абраны членам ЦК КП РСФСР.
На XXVIII з'ездзе КПСС ад імя дэлегатаў РКІ і Марксісцкай платформы адкрыта выступіў супраць курсу М. С. Гарбачова на капіталізацыю краіны. Зацятасць і ўменне згуртаваць вакол сябе аднадумцаў дазволілі ўпершыню запісаць у рашэнне З'езду меркаванне меншасці, якое папярэджвала пра «небяспеку лячэння сацыялізму капіталізмам», што немінуча прывядзе краіну да краху. (Рэзалюцыя набрала 1259 галасоў, гэта значыць амаль траціна дэлегатаў З'езду.)
Пасля падзей 19-21 жніўня 1991 г. В. Цюлькін стаў адным з ініцыятараў склікання З'езду камуністаў Расіі і ўстановы на ім Расійскай камуністычнай рабочай партыі (РКРП) у Екацярынбургу (лістапад 1991 г.). На з'ездзе быў абраны ў ЦК РКРП, увайшоў у Аргбюро ЦК, з'яўляючыся адным з чатырох сакратароў Аргбюро. Дамагаўся рэгістрацыі партыі ў Міністэрстве юстыцыі Расійскай Федэрацыі. У 1993 г. быў абраны Першым сакратаром ЦК РКРП.
З'яўляючыся Першым сакратаром ЦК РКРП, паслядоўна праводзіць у жыццё прынцыпы рэальнага народаўладдзя, як удзелы працаўнікоў у кіраванні дзяржавай праз сістэму Саветаў, што знайшло сваё адлюстраванне ў праграмных дакументах партыі.
У 1993 г. Расійская камуністычная рабочая партыя выступіла на боку Вярхоўнага Савета РСФСР, ахарактарызаваўшы падзеі верасня-кастрычніка як дзяржаўны пераварот. Партыя прыняла самы актыўны ўдзел у дзеяннях па абароне Вярхоўнага Савета ў перыяд 21 верасня — 4 кастрычніка і была адзінай арганізацыяй, не дапушчанай да выбараў у Дзярждуму-93. Выбары і Рэферэндум па Канстытуцыі РКРП байкатавала. З 1994 г. В. Цюлькін — галоўны рэдактар органа ЦК РКРП — газеты «Працоўная Расія», якая выдаецца тыражом 32 тыс. асобнікаў.
На выбарах у Дзярждуму ў 1995 г. В. Цюлькін узначальваў спіс выбарчага блока «Камуністы — Працоўная Расія — За Савецкі Саюз», які набраў 4,53% галасоў і не мінулага ў Дзярждуму, па меркаванні саміх членаў РКРП, толькі ў выніку фальсіфікацый вынікаў галасавання.
У 1999 г. узначаліў блок леварадыкальных партый Раскамсаюза і працоўных арганізацый «Камуністы, працаўнікі Расіі — за Савецкі Саюз!». Ва ўмовах амаль поўнай адсутнасці сродкаў блок паказаў высокую эфектыўнасць працы, заняўшы першае месца сярод партый, не мінулых у парламент (2,22 %. У разліку на адзінку выдаткаў гэты паказчык у 10 раз вышэй, чым у КПРФ, у 50 раз перавышае ўзровень ЛДПР.)
На ХХХ, ХХХI і ХХХII з'ездах Саюза камуністычных партый Савецкага Саюза (СКП-КПСС) (1995, 1998, 2001 гг.) абіраецца членам Палітвыканкама СКП-КПСС. Актыўна вядзе тэарэтычную і практычную барацьбу са згодніцкай, прагарбачоўскай лініяй кіраўніцтва КПРФ і некаторых іншых кампартый. Адмаўляе тэза вычарпанасці для Расіі ліміту на рэвалюцыі. Асноўным кірункам працы Кампартыі лічыць задачу арганізацыі працоўнага руху, шырокага фронта супраціву народных мас капіталізацыі краіны.
Знаходзячыся на чале партыі, усталяваў шырокія міжнародныя сувязі з камуністычнымі і працоўнымі партыямі розных краін. Выступіў адным з ініцыятараў арганізацыі рэгулярных сустрэч кіраўнікоў камуністычных і працоўных партый свету (1998, 1999, 2000, 2001 гг.), стварэнні сістэмы інфармавання і хуткай узаемнай абвесткі — Solidnet, выпускаў міжнароднага Інфармацыйнага бюлетэня «IB». Уваходзіць у рэдакцыйную калегію міжнароднага тэарэтычнага часопіса «Марксізм і сучаснасць».
На Х з'ездзе РКРП у кастрычніку 2000 г. В. Цюлькін ізноў абраны Першым сакратаром ЦК РКРП. На Аб'яднальным з'ездзе Расійскай камуністычнай рабочай партыі і Расійскай (Рэвалюцыйнай) партыі камуністаў (кастрычнік 2001 г.) абраны Сустаршынёй ЦК РКРП-РПК.
Круг інтарэсаў палітыка разнастайны і шырокі. Прафесійна займаецца праблемамі палітычнай прылады дзяржавы, пытаннямі практычнай паліталогіі, актыўна супрацоўнічае з шэрагам газет і часопісаў. Напісаў больш ста артыкулаў па актуальных палітычных пытаннях. Захапляецца спортам, марской справай, нядрэнна малюе.