Віктар Сямёнавіч Буракоў

Віктар Сямёнавіч Буракоў
Віктар Сямёнавіч Буракоў
Дата нараджэння	25 сакавіка 1931
Месца нараджэння	Забалацце, Кубліцкі сельсавет, Ушацкі раён, БССР, СССР;
Дата смерці	1 сакавіка 2020 (88 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	фізік, прафесар
Месца працы	Інстытут фізікі імя Б. І. Сцяпанава НАН Беларусі; Інстытут малекулярнай і атамнай фізікі НАН Беларусі;
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук
Навуковае званне	акадэмік АН БССР, прафесар
Альма-матар	фізіка-матэматычны факультэт БДУ[d]; Школа № 1 (Докшыцы);
Прэміі
Узнагароды

Віктар Сямёнавіч Буракоў (25 сакавіка 1931, Забалоцце, Ушацкі раён, Віцебская вобласць — 1 сакавіка 2020) — беларускі фізік. Акадэмік АН Беларускай ССР (1986; член-карэспандэнт з 1980), доктар фізіка-матэматычных навук (1977), прафесар (1978). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1980)^[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў вёсцы Забалоцце (Ушацкі раён, Віцебская вобласць). У 1950 годзе паступіў на фізіка-матэматычны факультэт БДУ, пасля заканчэння якога працаваў у Інстытуце фізікі АН БССР. У 1969 годзе быў прызначаны намеснікам дырэктара па навуковай рабоце, у 1977 годзе ўзначаліў лабараторыю. У 1983 годзе перайшоў на працу ў Доследна-вытворчае прадпрыемства па вырабе унікальных фізічных прыбораў і абсталявання АН СССР, стаўшы яго дырэктарам (да 1987). З 1987 года — зноў у Інстытуце фізікі, загадвае лабараторыяй. У 1989—1992 з’яўляўся членам Прэзідыума АН Беларусі, у 1992—1997 займаў пасаду акадэміка-сакратара Аддзялення фізікі, матэматыкі і інфарматыкі, у 1997—2002 быў дарадцам Прэзідыума Нацыянальнай АН Беларусі. Прыняў актыўны ўдзел у арганізацыі Інстытута малекулярнай і атамнай фізікі: у 1992—1993 быў яго дырэктарам-арганізатарам, з 1992 года з’яўляўся загадчыкам Лабараторыяй лазернай дыягностыкі плазмы. У 1990—1992 працаваў галоўным рэдактарам «Часопіса прыкладной спектраскапіі», у 1992—1997 займаў аналагічную пасаду ў часопісе «Весці АН Беларусі. Серыя фізіка-матэматычных наук»^[2]. Сярод вучняў Буракова — 16 кандыдатаў навук і 3 доктара.

Памёр 1 сакавіка 2020 года. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках^[3].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Асноўныя працы Буракова ставяцца да вобласці спектраскапіі, квантавай электронікі, фізікі плазмы. Ён унёс уклад у распрацоўку і ўкараненне на прадпрыемствах метаду эмісійнага спектральнага аналізу. Распрацаваў метады лазернай дыягностыкі плазмы, вывучыў заканамернасці ўзаемадзеяння выпраменьвання з плазмай і нелінейна-аптычныя з’явы ў ёй, развіў спосабы кіравання характарыстыкамі лазернага выпраменьвання (у прыватнасці, частаты) з дапамогай плазмы^[2].

Буракоў кіраваў стварэннем першага ў Беларусі эксімернага лазера, даследаваў яго параметры і спосабы іх кантролю, стварыў на яго аснове лідарных сістэм для маніторынгу стану атмасферы. Пад яго кіраўніцтвам былі разгледжаны аналітычныя магчымасці селектыўнай лазернай спектраскапіі, створаны высокаадчувальны аўтаматызаваны ўнутры рэзанатарны спектрометр.

Сумесна з расійскімі навукоўцамі Буракоў удзельнічаў у стварэнні спецыялізаваных дыягнастычных комплексаў для лазерна-флуарэсццэнтнага назірання за станам плазмы ва ўстаноўках Такамак (руск.) (бел.. Шэраг прац прысвечаны вывучэнню фізіка-хімічных працэсаў у плазме (у тым ліку апраменьванай лазерным святлом), што адкрывае перспектывы для стварэння новых матэрыялаў на аснове сінтэзу кластараў і нанаразмерных часціц. Важнае практычнае значэнне мае распрацоўка экспрэс-метаду лазернага аналізу складу вырабаў з металу, археалагічных знаходак, твораў мастацтва, не патрабуе эталоннага ўзору.

Асноўныя публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

В. С. Бураков, А. А. Янковский. Практическое руководство по спектральному анализу. — Минск: Издательство АН БССР, 1960. //

V.S. Burakov, A.A. Yankovskii. Practical Handbook on Spectral Analysis. — Elsevier, 1963; MacMillan Co, 1964.

В. С. Бураков. Лазерная спектроскопия плазменных образований. // Проблемы современной оптики и спектроскопии. — Минск, 1980.
В. С. Бураков, С. Н. Райков, В. Д. Шиманович. Физика плазмы и плазменные технологии в Беларуси. — Минск, 2001.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

↑ ^а ^б ^в https://ritual.by/about/news/farewell-to-academician-v-s-by-burakova-will-be-held-in-the-main-building-of-the-nas-of-belarus/ Праверана 15 лістапада 2023.
↑ ^а ^б ^в ^г Бураков Виктор Семёнович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 91. — 737 с.
↑ Развітанне з акадэмікам В. С. Бураковым адбудзецца ў будынку Прэзідыўма НАН Беларусі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 136. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Віктар Сямёнавіч Буракоў (Да 70-годдзя з дня нараджэння) // Изв. НАН Беларуси: Сер. физ.-матем. наук, № 1 (2001).
Віктар Сямёнавіч Буракоў (Да 75-годдзя з дня нараджэння) // Изв. НАН Беларуси: Сер. физ.-матем. наук, № 1 (2006).
Буракоў Віктар Сямёнавіч
Віктар Сямёнавіч Буракоў у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)
Буракоў Віктар Сямёнавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

[_c846b4a3f64b83ef-1] а ^б ^в https://ritual.by/about/news/farewell-to-academician-v-s-by-burakova-will-be-held-in-the-main-building-of-the-nas-of-belarus/ Праверана 15 лістапада 2023.

[БС-2] а ^б ^в ^г Бураков Виктор Семёнович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 91. — 737 с.

[3] Развітанне з акадэмікам В. С. Бураковым адбудзецца ў будынку Прэзідыўма НАН Беларусі

[1]

[2]

[3]

Тэматычныя сайты	All-Russian Mathematical Portal
Нарматыўны кантроль	БАП: 129325