Гаргулья

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Познегатычная гаргулья «Святой капэлы» ў Венсенскім замку, XV ст.

Гаргу́лья (фр.: gargouille, [ɡaʁ.ɡuj]) — у гатычнай архітэктуры: каменны ці металічны выпуск вадасцёкавага жолаба, часцей за ўсё скульптурна аформлены ў выглядзе гратэскнага персанажа (часам — шматфігурнага сюжэту) і прызначаны для эфектыўнага адводу дажджавога сцёку ад вертыкальных паверхняў ніжэй навісі даху. Моцна вынесеная перпендыкулярна сцяне гаргулья, з'яўляецца найхарактэрным элементам сілуэту шматлікіх буйных пабудоў сярэднявечнага Захаду, а таксама адным з матываў у гатычных рэмінісцэнцыях эклектыкі, мадэрну і ар-дэко, дзе яе функцыя часта выключна дэкаратыўная.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]