Гвіда Гезэле

Гвіда Гезэле
Guido Gezelle
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	нідэрл.: Guido Pieter Theodorus Josephus Gezelle
Псеўданімы	Spoker[…], Trim, W(est) Vl(aming) і Loquela
Дата нараджэння	1 мая 1830(1830-05-01)[…]
Месца нараджэння	Бругэ, акруга Бругэ[d], Заходняя Фландрыя, Бельгія[…]
Дата смерці	27 лістапада 1899(1899-11-27)[…] (69 гадоў)
Месца смерці	Бругэ, акруга Бругэ[d], Заходняя Фландрыя, Бельгія[…]
Пахаванне	Centrale Begraafplaats[d]
Грамадзянства	Бельгія
Бацька	Pieter Jan Gezelle[d]
Маці	Monica De Vriese[d]
Альма-матар	Klein Seminarie Roeselare[d] (1849) Bruges seminary[d] (1854) Episcopal College Our-Lady Ter Duinen[d] (1846) Q121735029? (1839)
Месца працы	Klein Seminarie Roeselare[d] English college[d] English Seminary[d] Engels Klooster[d] Congregation of the Sisters Paulinen[d] Sisters of the Child Jesus[d] Patronaat van de Katrientjes[d] 't Jaer 30[d] Gazette van Kortrijk[d] Roman Catholic Diocese of Bruges[d] Q121734964? Congregation of the Most Holy Name of Mary[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, школьны настаўнік, пісьменнік, каталіцкі святар, філолаг, фалькларыст, spiritual director, position classification of teachers, curate, палітычны журналіст, прафесар, прарэктар, перакладчык, рэдактар
Кірунак	ранні натуралізм
Жанр	верлібр, сатыра, occasional poem[d], nature poetry[d], духоўная лірыка, lyrics[d], проза, журналістыка і editorial[d]
Мова твораў	Заходнефламандская група дыялектаў і французская
Грамадская дзейнасць
Член у	Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde[d] (27 лістапада 1899) Met Tijd en Vlijt[d] (27 лістапада 1899) Maatschappij der Nederlandse Letterkunde[d] (27 лістапада 1899) Comité flamand de France[d] (27 лістапада 1899)
Узнагароды	honorary doctorate at the Catholic University of Leuven[d] (6 мая 1887)
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Гвіда Гезэле (нідэрл.: Guido Gezelle, МФА: [ˈɣidoː ɣəˈzɛlə]) (1 мая 1830, Бругэ — 27 лістапада 1899, там жа) — фламандскі паэт, філолаг, фалькларыст, лірык, член Каралеўскай фламандскай акадэміі мовы і літаратуры; сын гарадскога садоўніка і сялянкі, па прафесіі каталіцкі святар. Валодаў 15 мовамі і лічыўся адным з лепшых знаўцаў старажытнагерманскіх тэкстаў.

Творчасць

Паэзія Гезэле зрабіла рэвалюцыю ва фламандскай літаратуры: ён у перыяд панавання рамантызму пісаў свабодным вершам.

Знакамітыя зборнікі вершаў Гезэле — «Dichtoefningen» (1858), «Kerkhofblommen» (1858) і «Gedichten, Gesangen en Gebeden» (1861). Асноўны іх змест — ідылічныя сцэны з жыцця сялян, натуралістычныя малюнкі з жыцця жывёл і прыроды, напісаныя яркімі, крыклівымі фарбамі. Сучасная для Гезэле крытыка рэзка асудзіла яго за разбурэнне традыцыйнай паэтычнай формы, і Гезэле на працягу 30 гадоў нічога не пісаў. І толькі ў 1880-х гг., калі ў Нідэрландах паўстаў рух «De Nieuwe Gids», a ў Фландрыі выступіла група «Van Nu en Straks» (1893), Гезэле быў прызнаны літаратурным правадыром і наватарам. Творы Гезэле пісаў на нідэрландскай мове, але з моцным уплывам роднай заходне-фламандскай гаворкі, бо быў праціўнікам выкарыстання адзінай з нідэрландцамі літаратурнай мовы. Яго творы аказалі ўплыў на развіццё літаратуры на заходне-фламандскай гаворцы.

Літаратура

• Dichtwerken, 3 тт., Amsterdam.
• Herwerden C. A. B., van, Guido Gezelle, Haarlem, 1903.
• Vermeylen A., Guido Gezelle, «Revue de Belgique», июль 1906.
• Rudder May, de, Guido Gezelle, Turnhont, 1919.
• Gezelle Caesar, Voor onze misprezen moedertaal, Amsterdam, 1923.
• Walgrave A., Het leven van Guido Gezelle, Amsterdam, 1923.
• Kloos W., Guido Gezelle, Nieuwere Litteraturgeschichte, IV, 16.