Генрых II Святы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Генрых II Святы
ням.: Heinrich II der Heilige
Каранацыя Генрыха II. Рэгенсбургскі Сакраментарый. Мюнхен. Баварская дзяржаўная бібліятэка
Каранацыя Генрыха II. Рэгенсбургскі Сакраментарый. Мюнхен. Баварская дзяржаўная бібліятэка
12-ы кароль Германіі
7 чэрвеня 1002 — 13 ліпеня 1024
Каранацыя 7 чэрвеня 1002, Майнц
паўторная каранацыя:
8 верасня 1002, Ахен
Папярэднік Атон III Цуд свету
Пераемнік Конрад II
4-ы імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі
14 лютага 1014 — 13 ліпеня 1024
Каранацыя 14 лютага 1014, Рым
Папярэднік Атон III Цуд свету
Пераемнік Конрад II
Сцяг31-ы герцаг Баварыі
995 — 1005
(пад імем Генрых IV)
Папярэднік Генрых II
Пераемнік Генрых V
Сцяг33-і герцаг Баварыі
1009 — 1017
(пад імем Генрых IV)
Папярэднік Генрых V
Пераемнік Генрых V

Нараджэнне 6 мая 973[1]
Смерць 13 ліпеня 1024[1] (51 год)
Месца пахавання
Род Саксонская дынастыя
Бацька Генрых II Сварлівы[3][1][…]
Маці Гізела Бургундская
Жонка Кунігунда Люксембургская[4]
Дзеці няма
Веравызнанне Каталіцкая Царква
Дзейнасць кіраўнік, імператар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генрых II Святы (ням.: Heinrich II der Heilige; 6 мая 973, Бад-Абах або Хільдэсхейм — 13 ліпеня 1024, Гронэ) — імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі, прадстаўнік баварскай галіны Саксонскай дынастыі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сын баварскага герцага Генрыха II Сварлівага і Гізелы Бургундскай, праўнук караля Генрыха I Птушкалова. З 7 чэрвеня 1002 года — кароль Германіі, 14 лютага 1014 года Папам Бенедыктам VIII каранаваны як імператар. У шлюбе з Кунігундай Люксембургскай не меў дзяцей, з яго смерцю згасла дынастыя Атонаў. Кананізаваны Папам Яўгенам III у 1146 годзе. Генрых II, у адрозненне ад свайго папярэдніка Атона III, накіраваў сваю палітыку на кансалідацыю земляў і рашэнне праблем імперыі на поўначы ад Альпаў. Большую частка свайго кіравання ён вёў вайну на ўсходніх межах імперыі з польскім князем Баляславам Храбрым.

Здзейсніў тры паходы ў Італію з мэтай зацвярджэння ў гэтай частцы імперыі свайго панавання і атрымання тытула імператара. Час кіравання Генрыха лічыцца перыядам інтэнсіфікацыі і цэнтралізацыі каралеўскай улады, а таксама ўзмацнення сувязі дзяржавы і царквы. Апорай яго ўлады сталі біскупствы, як існыя, умацаваныя дарэннямі імператара, так і новаствораныя.

Заснаваў у 1007 годзе Бамбергскае біскупства, якое стала значным палітычным і культурным цэнтрам Франконіі. Генрых II актыўна ўдзельнічаў у рэфармаванні царкоўнага жыцця. Асноўнай крыніцай звестак пра жыццё і кіраванне імператара з’яўляецца хроніка Цітмара Мерзебургскага.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Хронікі
  • Die Tegernseer Briefsammlung / ed. K. Strecker. — Berlin, 1925. — (MGH Epistolae selectae).
  • Bohmer J. F. Regesta Imperii II, 4. Die Regesten des Kaiserreiches unter Heinrich II / neubearbeitet von T. Graff, Wien u. a. — 1971.-->
  • Титмар Мерзебургский. Хроника / Пер. с лат. И. М. Дьяконова. — 2-е издание, исправленное. — М.: SPSL — «Русская панорама», 2009. — 254 с. — (MEDIÆVALIA: средневековые литературные памятники и источники). — 1 500 экз. — ISBN 978-5-93165-222-1
Даследаванні
  • Балакин В. Д. Творцы Священной Римской империи. — М.: Молодая гвардия, 2004. — 356 с. — (Жизнь замечательных людей: Серия биографий; Вып. 1095 (895)). — 5000 экз. — ISBN 5-235-02660-8
  • Бульст-Тиле Мария Луиза, Йордан Карл, Флекенштейн Йозеф. Священная Римская империя: эпоха становления / Пер. с нем. Дробинской К. Л., Неборской Л. Н. под редакцией Ермаченко И. О. — СПб.: Евразия, 2008. — 480 с. — 1000 экз. — ISBN 978-5-8071-310-9
  • Рапп Ф. Священная Римская империя германской нации = Le Saint Empire romain germanique, D 'Otton le Grand à Charles Quint / Пер. с фр. М. В. Ковальковой. — СПб.: Евразия, 2009. — 427 с. — 1 500 экз. — ISBN 978-5-8071-0327-7.
  • Fried J. Der Weg in die Geschichte. Die Ursprünge Deutschlands. Bis 1024. — Berlin, 1994.
  • von Giesebrecht W. Geschichte der deutschen Kaiserzeit. — 3. — Braunschweig, 1863.
  • Hoffmann H. Mönchskönig und „rex idiota“. Studien zur Kirchenpolitik Heinrichs II. und Konrads II. — Hannover, 1993.
  • Schneidmüller B. Die einzigartig geliebte Stadt – Heinrich II. und Bamberg // Kirmeier J., Schneidmüller B., Weinfurter S.: Heinrich II. 1002–1024, Katalog zur Bayerischen Landesausstellung 2002 / E. Brockhoff (Hrsg.). — Augsburg, 2002.
  • Weinfurter S. Heinrich II. (1002–1024). Herrscher am Ende der Zeiten. — 2. — Darmstadt, 2000.
  • Норвич Дж. Нормандцы в Сицилии. Второе нормандское завоевание. 1016—1130 / Перевод с английского Л. А. Игоревского. — М.: ЗАО Центрполиграф, 2005. — 367 с. — 5 000 экз. — ISBN 5-9524-1751-5

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Імператары Свяшчэннай Рымскай імперыі (да Атона I — «рымскія імператары») (800—1806)
800 814 840 843 855 875 877 881 887 891
   Карл I Людовік I  —  Лотар I Людовік II Карл II  —  Карл III  —    
891 894 898 899 901 905 915 924 962 973 983
   Гвіда Ламберт Арнульф  —  Людовік III  —  Берэнгар I  —  Атон I Атон II   
983 996 1002 1014 1024 1027 1039 1046 1056 1084 1105 1111 1125 1133 1137 1155
    —  Атон III  —  Генрых II  —  Конрад II  —  Генрых III  —  Генрых IV  —  Генрых V  —  Лотар II  —    
1155 1190 1197 1209 1215 1220 1250 1312 1313 1328 1347 1355 1378 1410
   Фрыдрых I Генрых VI  —  Атон IV  —  Фрыдрых II  —  Генрых VII  —  Людовік IV  —  Карл IV  —    
1410 1437 1452 1493 1508 1519 1530 1556 1564 1576 1612 1619 1637
   Жыгімонт Фрыдрых III Максіміліян I Карл V Фердынанд I Максіміліян II Рудольф II Маціяс Фердынанд II   
1637 1657 1705 1711 1740 1742 1745 1765 1790 1792 1806
   Фердынанд III Леапольд I Іосіф I Карл VI  —  Карл VII Франц I Іосіф II Леапольд II Франц II   

Каралінгі — Саксонская дынастыя — Салічная дынастыя — Гогенштаўфены — Вітэльсбахі — Габсбургі