Герман Людвіг Фердынанд Гельмгольц

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Герман Людвіг Фердынанд Гельмгольц
Hermann von Helmholtz
Дата нараджэння 31 жніўня 1821(1821-08-31)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 8 верасня 1894(1894-09-08)[1][2][…] (73 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Anna von Helmholtz[d] і Olga von Helmholtz[d]
Дзеці Richard von Helmholtz[d], Robert von Helmholtz[d], Ellen von Siemens-Helmholtz[d] і Friedrich Julius von Helmholtz[d]
Род дзейнасці фізік, афтальмолаг, музыказнавец, тэарэтык музыкі, выкладчык універсітэта, псіхолаг, фізіёлаг, біяфізік, філосаф, анатам, натураліст, ваенны ўрач, патолагаанатам
Навуковая сфера фізіка, медыцына, фізіялогія, псіхалогія
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Іаган Петэр Мюлер[5]
Вядомыя вучні Ágost Heller[d], Аляксей Сакалоў[d], Theodor Leber[d], Генрых Герц і Уільям Джэймс[6]
Вядомы як Гельмгольца тэорыя колераадчуванне, прынцып найменшага дзеяння
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Герман Людвіг Фердынанд фон Гельмгольц[9] (ням.: Hermann von Helmholtz; 31 жніўня 1821, Патсдам — 8 верасня 1894, Шарлотэнбург) — нямецкі фізік, фізіёлаг і псіхолаг.

Зноскі

  1. а б в Гельмгольц, Герман-Людвиг-Фердинанд // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. VIII. — С. 287–288.
  2. а б A. Paalzow Helmholtz, Hermann von // Allgemeine Deutsche BiographieL: 1906. — Т. 51. — S. 461–472.
  3. Гельмгольц Герман Людвиг Фердинанд // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. Hermann Ludwig Ferdinand Helmholtz // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. Матэматычная генеалогія — 1997. Праверана 8 жніўня 2016.
  6. Матэматычная генеалогія — 1997.
  7. NNDB — 2002.
  8. www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.
  9. Напісанне імя і прозвішча Герман Людвіг Фердынанд Гельмгольц у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.5., Мн., 1997, С.144.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • David Cahan (Ed.): Hermann von Helmholtz and the Foundations of Nineteenth-Century Science. Univ. California, Berkeley 1994, ISBN 978-0-520-08334-9.
  • Gregor Schiemann: Hermann von Helmholtz’s Mechanism: The Loss of Certainty. A Study on the Transition from Classical to Modern Philosophy of Nature. Dordrecht: Springer 2009, ISBN 978-1-4020-5629-1.