Гліцэрына

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Гліцэрын)
Гліцэрына
Выява хімічнай структуры
Агульныя
Хім. формула C3H5(OH)3
Фізічныя ўласцівасці
Стан (ст. ум.) вадкасць
Малярная маса 92,09382 г/моль
Шчыльнасць (пры 20 °C) 1,2613 г/см³
Дынамічная вязкасць (ст. ум.) 1,412 Па·с
(пры 20 °C)
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення 18 °C
Тэмпература кіпення 290 °C
Тэмпература раскладання 290 °C
Тэмпература ўспышкі (у з. тыглі) 160 °C
(у а. тыглі) 177 °C
Энтальпія ўтварэння (ст. ум.) –577,9 кДж/моль
Ціск пары (пры 25 °C) 0,000168 мм рт. сл.
Хімічныя ўласцівасці
pKa 14,4
Растваральнасць у вадзе змешваецца
Аптычныя ўласцівасці
Паказчык пераламлення 1,4729
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS 56-81-5
PubChem 753
Рэг. нумар EINECS 200-289-5
SMILES
RTECS MA8050000
ChemSpider 733
Бяспека
ЛД50 (пацукі, пераральна) 12600 мг/кг
Таксічнасць

Гліцэрына (1,2,3-трыгідроксіпрапан; 1,2,3-прапантрыол) — хімічнае злучэнне з формулай HOCH2CH(OH)-CH2OH або C3H5(OH)3. Найпросты прадстаўнік трохатамных спіртоў. Уяўляе сабой глейкую празрыстую вадкасць.

Фізічныя ўласцівасці[правіць | правіць зыходнік]

Гліцэрына — бескаляровая, глейкая, гіграскапічныя вадкасць, неабмежавана растваральная ў вадзе. Салодкая на смак, за што і дадзена назва (глікос — салодкі). Добра растварае шматлікія рэчывы.

Біялагічныя значэнне[правіць | правіць зыходнік]

У арганізме гліцэрына ўтвараецца у выніку распаду тлушчаў і гліцэрафосфаліпідаў, а таксама пры анаэробным распадзе глюкозы. З'яўляецца прамежкавым звяном тлушчавага і вугляводнага абмену[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд., исправл.. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 142. — 864 с. — 150 600 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]