Луцк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Горад Луцк)
Горад
Луцк
укр.: Луцьк
Герб[d] Сцяг
Герб[d] Сцяг
Краіна
Вобласць
Каардынаты
Мэр
Першая згадка
1085
Плошча
  • 42 км²
Вышыня цэнтра
174 ± 1 м
Водныя аб’екты
Насельніцтва
  • 215 986 чал. (1 студзеня 2022)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
0332
Паштовыя індэксы
43000-499
Аўтамабільны код
AC і КС / 03
КААТУУ
0710100000
Афіцыйны сайт
Луцк на карце Украіны ±
Луцк (Украіна)
Луцк
Луцк (Валынская вобласць)
Луцк

Луцк (укр.: Луцьк) — горад ва Украіне, адміністрацыйны цэнтр Валынскай вобласці. Насельніцтва — 211 тыс. чал. (2010).

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Першая пісьмовая згадка датуецца 1085 годам. Да сярэдзіны XII ст. ў складзе Кіеўскай Русі, пазней ва Уладзіміра-Валынскім (Галіцка-Валынскім) княстве. У 1240 разбураны мангола-татарамі. 3 сярэдзіны XIV ст. у складзе ВКЛ. У XIV — сярэдзіне XX ст. цэнтр Луцкай рымска-каталідкай епархіі, у якую ўваходзілі тэрыторыя Валыні і паўднёвай Беларусі (да канца XVIII ст.). У 1432 атрымаў магдэбургскае права. Паводле Люблінскай уніі (1569) у складзе Польшчы, цэнтр Валынскага ваяводства. Гараджане падтрымалі паўстанне Налівайкі (1594—1596). У 1706 разбураны шведамі. 3 1795 у складзе Расійскай Імперыі, з 1797 года — павятовы горад Валынскай губерні. У І сусветную вайну каля Луцка рускія войскі прарвалі аўстра-германскі фронт (1916). У 1918 годзе акупіраваны войскамі Германіі, у 1919 — Польшчы. Паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921 года — у Польшчы. У 1924—1937 гадах у горадзе дзейнічала Брыгада КАП «Валынь». 3 1939 года ў складзе УССР, цэнтр Валынскай вобласці.

У Луцку знаходзіцца помнік архітэктуры — Луцкі замак (замак Любарта).

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

Колькасць насельніцтва[2][правіць | правіць зыходнік]

  • 1979 год — 141 тыс. чал.
  • 1989 год — 198 тыс. чал.
  • 2001 год — 207 тыс. чал.
  • 2010 год — 214 тыс. чал.
  • 2015 год — 217 тыс. чал.
  • 2022 год — 215 тыс. чал

Станам на 2024 год, агулам на тэрыторыі Луцка стала жыве 97 042 мужчыны (44.7 %) і 120 055 жанчын (55.3 %)[3].

Моўны склад[правіць | правіць зыходнік]

Насельніцтва па роднай мове (2023)[4]
украінская мова руская мова iншыя мовы
98 % 1 % 1 %

Фізіка-геаграфічная характарыстыка[правіць | правіць зыходнік]

Клімат Луцка ўмерана кантынентальны, з мяккай зімой і цёплым летам. Сярэднегадавая тэмпература паветра складае + 7,4 ° C, самая нізкая яна ў студзені (-4,9 °C), найбольшая — у ліпені (+18,0 °C).

У сярэднім за год у Луцку выпадае 560 мм атмасферных ападкаў, найменш — у сакавіку, найбольшая — у ліпені. У сярэднім за год у горадзе назіраецца 148 дзён з ападкамі; менш за ўсё іх (10) у жніўні, больш за ўсё (16) — у снежні. Штогод у Луцку ўтвараецца снежнае покрыва, аднак яго вышыня нязначная. Адносная вільготнасць паветра ў сярэднім за год складае 78 %, найменшая яна ў траўні (64 %), найбольшая — у снежні (89 %). Найменшая воблачнасць назіраецца ў жніўні, найбольшая — у снежні[5].

Эканоміка[правіць | правіць зыходнік]

Луцк ёсць важным цэнтрам прамысловасці. У раёне размешчаны заводы па вытворчасці аўтамабіляў, абутку, падшыпнікаў, мэблі, станкоў і электронікі, а таксама ткацкія заводы, сталеліцейныя заводы і хімічны завод.

Сярод іх самымі вялікімі з’яўляюцца:

  • АТ «ВГП» — вытворчасць санітарна-гігіенічных вырабаў.
  • ЛуАЗ — аўтамабільны завод, які ўваходзіць у групу «Багдан»[6].
  • SKF — вытворчасць падшыпнікаў, ушчыльненняў, сістэм змазкі і змазачных сістэм, прадуктаў для тэхнічнага абслугоўвання, мехатроніка, сілавых трансмісій і спадарожных паслуг па ўсім свеце.
  • Modern-Expo Group — адзін з найбуйнейшых вытворцаў і пастаўшчыкоў абсталявання (металічныя стэлажы, высокія стэлажныя сістэмы, касы, абсталяванне для грамадскага харчавання, халадзільнае абсталяванне, POS-абсталяванне і сістэмы навядзення) для рознічнага гандлю і складскога выкарыстання ў Цэнтральнай і Усходняй Еўропе[7].

Таксама Луцк з’яўляецца сталіцай вэб-распрацоўкі на Drupal.

Транспарт[правіць | правіць зыходнік]

Чыгуначны вакзал у Луцку

Па горадзе курсуюць маршрутныя таксі і тралейбусы.

Праз Луцк праходзяць некаторыя нацыянальныя і міжнародныя аўтадарогі, ёсць міжгародняя сувязь з Масквой, Кіевам, Львовам і іншымі вялікімі гарадамі.

У горадзе размяшчаецца найбуйнейшая ў Валынскай вобласці пасля Ковеля чыгуначная станцыя[8].

Навука і адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Валынскі нацыянальны ўніверсітэт імя Лесі Украінкі

Вышэйшыя навучальныя ўстановы Луцка:

Навучальныя ўстановы Луцка прафесійна-тэхнічнай адукацыі:

Культура[правіць | правіць зыходнік]

Валынская абласная філармонія
Аптэка-музей

У Луцку дзейнічаюць наступныя тэатры:

  • Валынскі акадэмічны абласны ўкраінскі музычна-драматычны тэатр імя Т. Г. Шаўчэнкі[9]
  • Валынскі акадэмічны абласны тэатр лялек
  • Валынская абласная філармонія

Таксама ў горадзе працуюць:

  • Валынскі краязнаўчы музей[10]
  • Музей Валынскай іконы[11]
  • Валынскі рэгіянальны музей украінскага войска і ваеннай тэхнікі
  • Аптэка-музей[12]
  • Луцкі мастацкі музей
  • Музей археалогіі Валынскага нацыянальнага ўніверсітэта імя Лесі Украінкі
  • Музей сучаснага ўкраінскага мастацтва Корсакаў

З 1994 годзе ў Луцку праводзіцца Міжнародны фестываль «Палескае лета з фальклорам» (укр.: «Поліське літо з фольклором»)[13]. Фестываль закліканы спрыяць выхаванню эстэтычнага густу і павагі да народных традыцый у дзяцей і моладзі. За пятнаццаць гадоў існавання фестывалю ў ім прынялі ўдзел 7836 удзельнікаў, у тым ліку 99 замежных калектываў з 47 краін свету і 102 калектывы з Украіны.

Спорт[правіць | правіць зыходнік]

Стадыён «Авангард»

Самым папулярным камандным відам спорту сярод гараджан з’яўляюцца футбол. Мясцовая каманда называецца ФК «Валынь» (укр.: ФК «Волинь»), які быў заснаваны ў 1960 годзе[14]. У горадзе размешчана некалькі стадыёнаў («Авангард», «Верэсневе», «Падшыпнік» і інш.), функцыянуе вялікая колькасць клубаў і секцый, штогод праводзяцца розныя спаборніцтвы.

У чэрвені 2012 года ў Луцку прайшоў чэмпіянат Еўропы па сумо[15].

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Сабор Святых апосталаў Пятра і Паўла

Луцкі замак, XIII—XIV стст. абарончае збудаванне, сімвал горада. У адной з веж размешчаны музей званоў. На тэрыторыі замка музей старажытнай кнігі, карцінная галерэя, раскопкі Кафедральнай царквы Іаана Багаслова (вул. Кафедральная, 1).

Пакроўская царква, адзін з найбольш старажытных храмаў, пабудаваны ў XIII—XV ст. князем Вітаўтам. Царква рэканструявана ў 1873-76 гг. у царкве да 1962 г. знаходзілася старажытная ікона Валынскай Маці Божай (вул. Даніла Галіцкага, 12).

Дом архітэктара Галаваня

Свята-Траецкі кафедральны сабор, 1752—1755 гг. першапачаткова быў каталіцкім кляштарам бернардзінцаў. Перабудаваны ў сабор у 1877—1879 гг., праект архітэктара Паўла Гіжыцкага.(пл. Тэатральная).

Лютэранская кірха

Кляштар дамініканцаў, 1390 г., спачатку драўляны, у XVIII ст. перабудаваны ў камені. У 1847 г. зачынены расійскімі ўладамі. Цяпер тут працуе Валынская духоўная семінарыя УПЦ МП (вул. Драгаманава).

Крыжаўзвіжанская царква, 1619 г. — ранні ўзор перабудовы драўлянага збудавання ў каменнае. У 1702 г. у царкоўным падзямеллі пахаваны паэт Браткоўскі (вул. Данііла Галіцкага, 2).

Кафедральны сабор Святых апосталаў Пятра і Паўла, 1639 г., першапачаткова храм будаваўся як езуіцкі касцёл пры манастыры. Пасля пажару кафедральнага касцёла ў 1781 г.сюды пераносіцца кафедра каталіцкага біскупа. Цяпер гэта дзеючы рымска-каталіцкі кафедральны сабор Луцкай дыяцэзіі (вул. Кафедральная, 6).

Дом архітэктара Галаваня — архітэктурны помнік, які размешчаны на тэрыторыі гісторыка-культурнага запаведніка «Стары Луцк» на беразе Стыры (вул. Кафедральная).

Дом-музей памяці Лесі Украінкі — менавіта ў гэтым доме з 1890 па 1891 год жыла вядомая валынская і ўкраінская паэтка (вул. Драгаманава, 23).

Дом-вулей — самы доўгі ў свеце жылы дом, яго даўжыня складае каля 2775 метраў (33 мікрараён, праспект Саборнасці і вул. Моладзі).

Дом Пятра I — жылы дом у якім спыняўся маскоўскі цар Пётр I падчас візіту ў Луцк у 1709 годзе. Рэдкі ўзор каменнага жылога дома, які паўтарае планіроўку народнага жытла — «хаты на дзве паловы» (вул. Лесі Украінкі, 2).

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Дзяржаўная служба статыстыкі Украіны Чисельність наявного населення України на 1 січня 2022 рокуКіеў: Дзяржаўная служба статыстыкі Украіны.
  2. Итоги переписи населения Украины 2001 года. www.demoscope.ru. Праверана 22 сакавіка 2024.
  3. Население Луцка (Украина), численность населения Луцка (Украина) 2024, 2023 | awdb.ru. awdb.ru. Праверана 22 сакавіка 2024.
  4. Wayback Machine. web.archive.org. Архівавана з першакрыніцы 19 ліпеня 2023. Праверана 22 сакавіка 2024.
  5. Climate Graph for Luck, Ukraine. www.climate.top. Праверана 22 сакавіка 2024.
  6. ДП «Автоскладальний завод №1». busplant.bogdan.ua. Праверана 22 сакавіка 2024.
  7. Retail equipment, retail and business solutions | Modern Expo (англ.). modern-expo.eu. Праверана 22 сакавіка 2024.
  8. Львівська залізниця :: Розклад руху приміських поїздів. web.archive.org (18 студзеня 2022). Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2022. Праверана 22 сакавіка 2024.
  9. Головна - Волинський академічний обласний український музично-драматичний театр імені Т. Г. Шевченка. teatr.volyn.ua. Праверана 22 сакавіка 2024.
  10. «Волинський краєзнавчий музей» (укр.). euroholding.net.ua. Праверана 22 сакавіка 2024.
  11. МУЗЕЙ ВОЛЫНСКОЙ ИКОНЫ. ЛУЦК. УКРАИНА (Museum of Volyn Icon. Lutsk. Ukraine)(нявызн.). Праверана 22 сакавіка 2024.
  12. Музейний простір Волині - Аптека-музей, м. Луцьк. volyn-museum.com.ua. Праверана 22 сакавіка 2024.
  13. Поліське літо з фольклором(укр.) // Вікіпедія. — 2023-11-17.
  14. Офіційний сайт ФК «Волинь» Луцьк. www.fcvolyn.net. Праверана 22 сакавіка 2024.
  15. kolur85. Чемпионат Европы по сумо, г. Луцк (Украина) (руск.). BUFFEN-DO (7 чэрвеня 2013). Праверана 22 сакавіка 2024.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]