Сызрань

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Горад Сызрань)
Горад
Сызрань
руск.: Сызрань
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Рэгіён
Каардынаты
Кіраўнік
Заснаваны
1683
Першая згадка
1683
Горад з
Плошча
117 км²
Вышыня цэнтра
50 м
Насельніцтва
  • 171 336 чал. (1 студзеня 2018)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
8464
Паштовыя індэксы
446000–446031
Афіцыйны сайт
Сызрань на карце Расіі ±
Сызрань (Расія)
Сызрань
Сызрань (Самарская вобласць)
Сызрань

Сы́зрань[2] (руск.: Сызрань) — горад1796 года) у Расіі, адміністрацыйны цэнтр Сызранскага раёна Самарскай вобласці. Насельніцтва 179,1 тыс. чалавек (2008). Заснаваны ў 1683 годзе.

Сучасная Сызрань з’яўляецца буйным індустрыяльным горадам з развітой хімічнай і нафтаперапрацоўчай прамысловасцю, а таксама важным транспартным вузлом Самарскай вобласці. Яна таксама з’яўляецца буйнейшым вузлом Куйбышаўскай чыгункі — у ім сходзіцца 6 напрамкаў чыгунак.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1897 год — 32 тыс. жыхароў[3].
  • 1939 год — 83 тыс. жыхароў[3].
  • 1959 год — 148 тыс. жыхароў[3].
  • 1970 год — 173 тыс. жыхароў[3].
  • 1987 год — 174 тыс. жыхароў[4].
  • 1999 год — 188,1 тыс. жыхароў[5].
  • 2000 год — 187 тыс. жыхароў[2].
  • 2010 год — 179 414 жыхароў[6]
  • На 1 студзеня 2021 года — 165,2 тыс. жыхароў[7].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Сы́зрань // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 319. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Сы́зрань // Географические названия Росии: Топонимический словарь: более 4000 единиц / Е. М. Поспелов. — М.: АСТ; Астрель, 2008. — С. 425. — 523 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-17-054966-5 (Аст), ISBN 978-5-271-20728-0 (Астрель). (руск.)
  • Сы́зрань // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 460. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
  • Сы́зрань // Географические названия мира: Топонимический словарь: Ок. 5000 единиц (руск.) / Е. М. Поспелов; Отв. ред. P. A. Агеева. — 2-е изд., стереотип.. — М.: Русские сло­вари: ООО «Издательство Астрель»: ООО «Издательство ACT», 2002. — С. 403. — 512 с. — ISBN 5-17-001389-2 (ООО «Издательство ACT»), ISBN 5-271-00446-5 (ООО «Издательство Астрель»), ISBN 5-93259-014-9 (Издательство «Русские словари»).
  • Сы́зрань // Энциклопедический географический словарь (руск.). — М.: РИПОЛ классик, 2011. — С. 648. — 800 с. — (Словари но­вого века). — 5 000 экз. — ISBN 978-5-386-03063-6.
  • Сызрань // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)