Гравюра

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Штыхелі — інструменты для тарцовай гравюры
Гравюра А. Дзюрэра

Гравюра ад французскага graver — выразаць, ствараць рэльеф) — від графічнага мастацтва, стварэнне выяў, якія можна дубляваць кантактным друкам з рельефных паверхняў ці праз трафарэт. Кожны адбітак лічыцца аўтарскім творам.

Класіфікацыя[правіць | правіць зыходнік]

У залежнасці ад матэрыялу формы выдзяляюць некалькі відаў гравюры — гравюра на метале, лінагравюра, ксілаграфія, літаграфія, гравюра на картоне, воску і г. д.

У залежнасці ад спосабу апрацоўкі формы гравюра на метале яшчэ раздзяляецца на віды: гравюра разцом на медзі, афорт, мецца-цінта, аквацінта, сухая ігла і інш. Для стварэння рельефа ў гэтых выпадках выкарыстоўваецца або механічны спосаб (разьба іглой, разцом і да т. п.), або хімічны (траўленне кіслатой).

Вядомыя мастакі, якія рабілі рыціны[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • A. Gross (1970). Etching, Engraving, and Intaglio Printing.
  • G. Duplessis (1989). Wonders of Engraving.
  • Гравюры Францыска Скарыны = Гравюры Франциска Скорины / Навук.рэд.А.I.Жураўскi i iнш.;Уступ.артыкул Л.Баразны. - Мінск: Беларусь, 1972. - 42с.
  • Агіевіч, Уладзімір Уладзіміравіч. Сімволіка гравюры Скарыны / У.У.Агiевiч;НАН Беларусi. - Мінск: Бел.навука, 1999. - 320с. - ISBN 985-08-0303-7
  • Шматаў, Віктар Федаравіч. Беларуская кніжная гравюра ХУІ-ХУІІІ стагоддзяў / АН БССР,Ін-т маст.,этнаграфіі і фальклору

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]