Джон Нокс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Джон Нокс
John Knox
Род дзейнасці шатландскі рэлігійны рэфарматар, пастар, прэсвітэрыянец
Дата нараджэння каля 1514[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 лістапада 1572(1572-11-24)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Падданства Шатландыя
Веравызнанне прэсвітэрыянства
Бацька Уільям Нокс
Маці у дзявоцтве Сінклер
Жонка Мэрджары Бовэ,
Маргарэт Сцюарт
Дзеці Натаніэль, Элезар, Марта, Маргарэт, Элізабет
Альма-матар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Рэфармацыя

Джон Нокс (англ.: John Knox; каля 15131514, Хадынгтан, Шатландыя24 лістапада, 1572, Эдынбург, Шатландыя) — шатландскі святар і лідар пратэстанцкай Рэфармацыі, які стаў пачынальнікам рэфарматарскай царквы Шатландыі. Ён атрымаў адукацыю ва ўніверсітэце Сент-Эндруса і быў пасвечаны ў каталіцкія святары ў 1536 годзе. Пад уплывам ранніх рэфарматараў царквы, як Джорджам Уішартам, ён далучыўся да руху па рэфармаванні шатландскай царквы. Нокс браў удзел у падзеях, як забойства кардынала Бітана ў 1546 годзе і зрушэнне рэгента Шатландыі Марыі дэ Гіз. Ён быў узяты ў палон французскімі войскамі ў наступным годзе сасланы ў Англію, дзе быў вызвалены ў 1549 годзе.

Знаходзячыся ў эміграцыі, вялебны Джон Нокс атрымаў права на працу ў Царкве Англіі, дзе прайшоў шлях да каралеўскага каплана караля Эдуарда VI. Ён вырабіў уплыў на змяненне тэксту «Кнігі агульных малітваў». У Англіі ён пазнаёміўся і ажаніўся са сваёй першай жонкай Мэрджары. Калі Марыя Цюдор узышла на прастол і аднавіла актыўную дзейнасць рымска-каталіцтва, Нокс быў вымушаны адмовіцца ад пасады і з'ехаць з краіны. Нокс пераехаў у Жэневу, а затым у Франкфурт. У Жэневе ён сустрэў Жана Кальвіна, ад якога набыў вопыт і веды рэфармацкай прэсвітарыянскай тэалогіі і дзяржаўнага ладу. Праз нейкі час Нокс пакінуў Жэневу, каб узначаліць англійскую царкву ў Франкфурце, але ён быў вымушаны пакінуць яе з-за рознагалоссяў наконт літургіі, скончыўшы такім чынам сваю сувязь з англіканствам.

Па вяртанні ў Шатландыю ён узначаліў пратэстанцкую Рэфармацыю ў Шатландыі, у партнёрстве з шатландскай пратэстанцкай арыстакратыяй. Нокс дапамог напісаць новае вызнанне веры і царкоўнага парадку для зноў створанага рэфармацкай царквы.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Laing, David, рэд. (1895). The Works of John Knox. Edinburgh: James Thin, 55 South Bridge., OCLC 5437053.
  • Melville, James (1829). Diary of James Melville. Edinburgh: Bannatyne Club., OCLC 1697717.
  • Guy, John (2004). My Heart is my Own: The Life of Mary Queen of Scots. London: Fourth Estate. ISBN 9781841157528..
  • Kingdon, Robert M. (1995). "Calvinism and resistance theory, 1550–1580". In Burns, J.H. (рэд.). The Cambridge History of Political Thought 1450–1700. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0521477727..
  • MacGregor, Geddes (1957). The Thundering Scot. Philadelphia: The Westminster Press. OCLC 740182..
  • Marshall, Rosalind (2000). John Knox. Edinburgh: Birlinn. ISBN 9781841580913..
  • Reid, W. Stanford (1974). Trumpeter of God. New York: Charles Scribner's Sons. ISBN 0-684-13782-8..
  • Ridley, Jasper (1968). John Knox. Oxford: Clarendon Press. OCLC 251907110..
  • Warnicke, Retha. M. (2006). Mary Queen of Scots. New York: Routledge. ISBN 0-415-29183-6..

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]