Дзмітрый Андрэевіч Талстой

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дзмітрый Андрэевіч Талстой
Партрэт графа Д. А. Талстога, прэзідэнта Імператарскай Акадэміі навук (І. М. Крамской, 1884)
Партрэт графа Д. А. Талстога, прэзідэнта Імператарскай Акадэміі навук (І. М. Крамской, 1884)
19-ы Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі
30 мая 1882 — 25 красавіка 1889
Манарх Аляксандр III
Кіраўнік урада Міхаіл Хрыстафоравіч Рэйтэрн;
Мікалай Хрысціянавіч Бунгэ
Папярэднік Мікалай Паўлавіч Ігнацьеў
Пераемнік Іван Мікалаевіч Дурнаво
12-ы Міністр народнай асветы Расійскай імперыі
14 [26] красавіка 1866 — 24 красавіка [6 мая] 1880
Манарх Аляксандр II
Кіраўнік урада Павел Паўлавіч Гагарын;
Павел Мікалаевіч Ігнацьеў;
Пётр Аляксандравіч Валуёў
Папярэднік Аляксандр Васільевіч Галаўнін
Пераемнік Андрэй Аляксандравіч Сабураў
22-і Обер-пракурор Найсвяцейшага Урадаўнічага Сінода Расійскай імперыі
23 чэрвеня 1865 — 23 красавіка 1880
Манарх Аляксандр II
Папярэднік Аляксей Пятровіч Ахматаў
Пераемнік Канстанцін Пятровіч Пабеданосцаў

Нараджэнне 13 сакавіка 1823(1823-03-13)
Смерць 7 мая 1889(1889-05-07) (66 гадоў)
Месца пахавання
Род Талстыя[d]
Бацька Андрэй Сцяпанавіч Талстой
Маці Праскоўя Дзмітрыеўна Паўлава
Жонка Соф'я Дзмітрыеўна Бібікава
Дзеці Соф'я, Глеб
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык, дзяржаўны дзеяч, гісторык
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера гісторыя[2] і палітыка[2]
Узнагароды
Grand Cross of the Imperial Order of Leopold ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага ордэн Святога Уладзіміра I ступені ордэн Святога Аляксандра Неўскага ордэн Белага арла ордэн Святога Уладзіміра 2 ступені ордэн Святой Ганны I ступені ордэн Святога Уладзіміра 3 ступені Knight Grand Cross of the Order of Pius IX‎
Дзямідаўская прэмія
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзмітрый Андрэевіч Талстой (руск.: Дми́трий Андре́евич Толсто́й) (1 (13) сакавіка 1823, Масква — 26 красавіка (7 мая) 1889, Санкт-Пецярбург), дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, обер-пракурор Свяцейшага Сінода (18651880), граф, міністр унутраных спраў і шэф жандармаў (18821889), член Дзяржаўнага савета (з 1880), міністр народнай асветы (18861880), прэзідэнт Расійскай Акадэміі навук (19821889).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1843 годзе скончыў Царскасельскі ліцэй. З 1848 г. на службе ў дэпартаменце духоўных спраў Міністэрства ўнутраных спраў, а з 1853 года ў Марскім міністэрстве. Правёў рэформы сярэдняй адукацыі (1871), гарадскіх вучылішчаў (1874), духоўных навучальных устаноў пры Сінодзе. Сумесна з А. Дз. Пазухіным распрацаваў праекты «Закона аб земскіх участковых начальніках» (1889), «Палажэння аб земскіх установах» (1896). Аўтар прац «Гісторыя фінансавых устаноў Расіі з часоў заснавання дзяржавы да смерці імп. Кацярыны II» (1848), «Рымскі каталіцызм у Расіі» (1876)[3].

Зноскі

  1. а б Толстой Дмитрий Андреевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. а б в г Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  3. Караў У. Дз. Талстой Дзмітрый Андрэевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 406. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]