Дзмітрый Гаўрылавіч Сухавараў

Дзмітрый Гаўрылавіч Сухавараў
Дата нараджэння	30 мая (12 чэрвеня) 1904
Месца нараджэння	Жакаўка, Чавускі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	4 сакавіка 1982(1982-03-04) (77 гадоў)
Месца смерці	Курган, Курганская вобласць, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Курган
Альма-матар	Кіеўскае вышэйшае агульнавайсковае каманднае вучылішча (1931) Ваенная акадэмія бранятанкавых войскаў[d] (1935) Ваенна-палітычная акадэмія імя У. І. Леніна[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	танкавыя войскі
Званне	палкоўнік
Камандаваў	69-ы мотастралковы полк[d] і 51-я гвардзейская танкавая брыгада[d]
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна Савецка-японская вайна
Узнагароды і званні	Савецкая гвардыя

Дзмітрый Гаўрылавіч Сухава́раў (30.5 (12.6).1904, Жакаўка, Дрыбінскі раён, Магілёўская вобласць — 4 сакавіка 1983, Курган) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Біяграфія

З сялян. Член КПСС з 1930 года. З 1920 года працаваў вучнем у кравецкай майстэрні, з 1925 года цясляром, шахцёрам у Данбасе. У Чырвонай Арміі з 1926 года. Скончыў палкавую школу малодшых камандзіраў пры 33-й стралковай дывізіі Беларускай ваеннай акругі. Быў пакінуты ў школе на пасадзе старшыны. У 1931 годзе паступіў у Кіеўскае ваеннае пяхотнае вучылішча і пасля яго заканчэння быў прызначаны камандзірам роты.У 1935 годзе скончыў курсы ўдасканалення каманднага саставу пры Ваеннай акадэіі механізацыі і матарызацыі РСЧА. Са жніўня 1939 года камандаваў асобным танкавым батальёнам. Удзельнік паходу Чырвонай Арміі ў Заходнюю Украіну восенню 1939 года. У 1941 годзе скончыў Ваенна-палітычную акадэмію.

У Вялікую Айчынную вайну з 1941 года на Паўночна-Заходнім, Заходнім, Сталінградскім, Варонежскім, Стэпавым, 1-м Украінскім, Далёкаўсходнім франтах, камандзір танкавага палка, брыгады. Вызначыўся ў баях за вызваленне Кіева. 5 лістапада 1943 года полк Сухаварава прарваў варожую абарону і перарэзаў 5 дарог на Кіеў. У гэтых баях полк знішчыў 23 гарматы, 24 кулямёты, 4 машыны з боепрыпасамі, каля батальёна салдат і афіцэраў праціўніка.
З верасня 1944 года гвардыі падпалкоўнік Сухавараў камандзір 51-й гвардзейскай танкавай брыгады.

Удзельнік вайны з Японіяй 1945 г., разгрому Квантунскай арміі. Да 1957 года Д. Г. Сухавараў на службе ў Савецкай Арміі, да 1965 года на адміністрацыйнай рабоце. Пражываў у Кургане. Працаваў начальнікам канторы пасажырскай аўтагаспадаркі, з 1960 года дырэктарам Курганскага вучэбна-курсавога камбіната аўтамабільнага транспарту. У 1965 годзе пайшоў на пенсію. Вёў работу па патрыятычным выхаванні моладзі.

Узнагароды

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 10 студзеня 1944 года гвардыі падпалкоўніку Д. Г. Сухавараву прысвоена званене Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка».

• Медаль «Залатая Зорка»
• 2 ордэны Леніна
• 2 ордэны Чырвонага Сцяга
• Ордэн Багдана Хмяльніцкага 2 ступені
• Ордэн Айчыннай вайны 1 ступені
• 2 ордэны Чырвонай Зоркі
• медалі.

Таксама ўзнагароджаны двума ордэнамі Кітайскай Народнай Рэспублікі.

Памяць

У горадзе Курган на доме, у якім жыў Д. Г Сухавараў, устаноўлена мемарыяльная дошка. У гонар Д. Г. Сухаварава названа адна з вуліц Кургана.

Літаратура

• Сухава́раў Дзмітрый Гаўрылавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 293. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Сухава́раў Дзмітрый Гаўрылавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 450. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.

Спасылкі

• Дзмітрый Гаўрылавіч Сухавараў на сайце «Героі краіны»
• Доблесть земли Зауральской / Герои Советского Союза и России
• Белорусы — Герои Советского Союза(недаступная спасылка) // Афіцыйны сайт Дрыбінскага райвыканкама