Дзярнова-падзолістыя глебы

Дзярнова-падзолістыя глебы ўтвараюцца пад травяністымі і мохава-травяністымі лясамі ў выніку падзолістага і дзярновага працэсаў глебаўтварэння, пашыраны на ўзвышаных элементах рэльефу, плоскіх вадападзелах і схілах з глыбокімі грунтовымі водамі.

Самыя пашыраныя сярод глебаў Беларусі, займаюць каля 45 % сельскагаспадарчых зямель. Развіваюцца на марэнных, азёрна-ледавіковых, водна-ледавіковых, лёсападобных адкладах. Паводле механічнага складу падзяляюцца на гліністыя, сугліністыя, супясчаныя і пясчаныя. Найбольш дзярнова-падзолстых глебаў у Гродзенскай вобласці (60 %), найменш — у Брэсцкай вобласці (23 %).

Дзярнова-падзолістыя глебы маюць невялікую колькасць гумусу (да 3,5 %), павышаную кіслотнасць. Урадлівасць павышаюць паглыбленнем ворнага гарызонту і паляпшэннем яго структуры, унясеннем арганічных і мінеральных угнаенняў, мікраэлементаў, вапнаваннем.