Дзітрых Букстэхудэ

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дзітрых Букстэхудэ
Dieterich Buxtehude
карціна Іаганеса Форхута 1674 года.
карціна Іаганеса Форхута 1674 года.
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння не пазней за 1640
Месца нараджэння
Дата смерці 9 мая 1707(1707-05-09)[1][2][…]
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Бацька Hans Jensen Buxtehude[d]
Жонка Anna Margaretha Tunder[d][4]
Музычная дзейнасць
Педагог Johann Theile[d]
Прафесіі кампазітар, арганіст
Інструменты арган[d]
Супрацоўніцтва Царква Святой Марыі, Любек
Выхаванцы Nicolaus Bruhns[d]
Аўтограф Аўтограф
dietrich-buxtehude.org
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзітрых Букстэхудэ (ням.: Dieterich Buxtehude, дацк.: Diderik Buxtehude; 1637?, Ольдэсла, Шлезвіг-Гольштэйн, Германія — 9 мая 1707) — дацка-нямецкі кампазітар, арганіст. Сын і вучань Іагана Букстэхудэ.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

З 1657 года працаваў царкоўным арганістам у Швецыі і Даніі, з 1668 года ў горадзе Любек, дзе стаў вядомым як арганіст-віртуоз. Пісаў свецкую і духоўную музыку, якую выконваў на арганізаваных ім т.зв. «вячэрніх канцэртах». Вакальна-інструментальную музыку пісаў пад уплывам італьянскіх узораў, у арганных творах выступіў як прадстаўнік паўночна-нямецкага барока і буйнейшы папярэднік І. С. Баха. Сярод твораў: Missa brevis, магніфікат, араторыі, кантаты (больш за 120), матэты, камерна-інструментальныя творы (у т.л. 2 зборнікі трыо-санат, 1696), такаты, прэлюдыі і фугі, харальныя апрацоўкі для аргана, сюіты і варыяцыі для клавіра.

Зноскі

  1. Dietrich Buxtehude // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Dietrich Buxtehude // Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  4. FamilySearch Family Tree — 2009. Праверана 25 лютага 2021.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]