Дом Лапухіна — Станіцкай
| Гарадская сядзіба | |
| Дом Лапухіна — Станіцкай | |
|---|---|
| руск.: Дом Лопухина — Станицкой | |
 Галоўны будынак сядзібы | |
| Краіна |
 Расія |
| Г. Масква, вул. Прачысценка, 11 | Масква |
| Архітэктурны стыль | ампір |
| Архітэктар | А. Р. Грыгор'еў |
| Будаўніцтва | 1817—1822 гады |
Дом Лапухіна — Станіцкай (руск.: Дом Лопухина — Станицкой) — невялікая гарадская сядзіба ў Маскве, у якой цяпер знаходзіцца Дзяржаўны музей імя Л. М. Талстога. Помнік архітэктуры маскоўскага ампіру[1].
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
У комплекс сядзібы ўваходзяць галоўны дом па чырвонай лініі вуліцы, флігель па лініі Лапухінскага завулка, службовыя пабудовы ў двары, белакаменная агароджа з пілонамі брам, якая афармляе праезд у двор, агароджа саду, якая абмяжоўвае тэрыторыю сядзібы з кута і з боку Лапухінскага завулка[1].
Галоўны дом сядзібы меркавана пабудаваны па праекту архітэктара А. Р. Грыгор'ева[1][2].
У 1895 С. У. Салаўёў перабудаваў корпус па Лапухінскаму завулку, у 1897 па праекце А. А. Астраградскага выбудаваны невялікі корпус, які прымыкаў да дваровым службаў. З 1920 г. у доме размяшчаецца Музей Л. М. Талстога; у садзе ў 1972 ўсталяваны помнік пісьменніку (1926, скульптар С. Д. Мяркураў, граніт), які быў перанесены ў 1972 годзе са сквера Дзявочага поля.
Да рэвалюцыі ў доме жыў прамысловец і маскоўскі гарадскі галава М. В. Чалнакоў[3]
Статус[правіць | правіць зыходнік]
Галоўны дом і помнік Талстому ставяцца да катэгорыі аб'ектаў культурнай спадчыны федэральнага значэння[4].
Зноскі
- ↑ а б в Дом Лопухина—Станицкой (руск.)
- ↑ Москва: Архитектурный путеводитель / И. Л. Бусева-Давыдова, М. В. Нащокина, М. И. Астафьева-Длугач. — М.: Стройиздат, 1997. — С. 281-287. — 512 с. — ISBN 5-274-01624-3.
- ↑ Длугач В. Л., Португалов П. А. Осмотр Москвы. Путеводитель. — 2-е. — М.: Московский рабочий, 1938. — С. 170. — 267 с.
- ↑ Городской реестр недвижимого культурного наследия города Москвы(недаступная спасылка). Официальный сайт Комитета по культурному наследию города Москвы. Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2012. Праверана 2012-9-12.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- М.А. Ильин, Москва, «Искусство», М., 1970 г.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Дом Лопухина—Станицкой (руск.)
- Городская усадьба А.В. Лопухина-Е.И. Станицкой (руск.)