Дуб

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дуб

Дуб звычайны.
Агульны выгляд дарослага дрэва
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Quercus L., 1753

Сінонімы
Cyclobalanopsis Oerst, 1866
Віды
Гл. тэкст

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  19276
NCBI  3511
EOL  32233
GRIN  g:10203
IPNI  13507-1
FW  54594

Дуб[3] (Quercus), род вечназялёных і лістападных дрэў і кустоў сямейства букавых.

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Дрэвы вышынёй да 30-40 м, у дыяметры больш за 1 м. Лісце зубчастае або лопасцевае. Кветкі тычынкавыя ў каташках, песцікавыя — адзіночныя. Плод — жолуд.

Жыве 400—500 і больш гадоў.

Экалогія[правіць | правіць зыходнік]

На Беларусі дуб звычайны, або летні пашыраны па ўсёй тэрыторыі, на поўдні ўтварае дубовыя лясы. Дуб скальны, або сядзячакветны (Quercus petraea) расце ў Белавежскай пушчы. Цвітуць у красавіку-маі, плады выспяваюць у верасні-кастрычніку. У батанічных садах і парках 16 інтрадукаваных відаў і 7 форм. Найбольш вядомыя: дуб паўночны (Quercus rubra), балотны (Quercus palustris), аксамітавы (Quercus velutina).

Захворванні[правіць | правіць зыходнік]

Значэнне і выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Дрэва дае каштоўную прамысловую сыравіну. Шмат якія экзэмпляры аб'яўлены помнікамі прыроды.

Раней на Беларусі са ствалоў дубоў рабілі лодкі-дубы.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 108. — 160 с. — 2 350 экз.