Егіпецкі трохвугольнік
Егіпецкі трохвугольнік — прамавугольны трохвугольнік з суадносінамі старон 3:4:5.
Асаблівасцю такога трохвугольніка, вядомай аж з часоў антычнасці, з'яўляецца тое, што ўсе тры бакі яго цэлалікавыя, а па тэарэме Піфагора ён прамавугольны. Егіпецкі трохвугольнік з'яўляецца найпрасцейшым (і першым вядомым) з Геронавых трохвугольнікаў — трохвугольнікаў з цэлалікавымі бакамі і плошчамі.
Назву трохвугольніку з такімі суадносінамі бакоў далі эліны: у VII—V стагоддзях да н. э. грэчаскія філосафы і грамадскія дзеячы актыўна наведвалі Егіпет. Напрыклад, Піфагор у 535 да н.э. па парадзе Фалеса для вывучэння астраноміі і матэматыкі адправіўся ў Египет — менавіта спроба абагульнення суадносін квадратаў, характэрных для егіпецкага трохвугольніка, на любыя прамавугольныя трохвугольнікі прывяла Піфагора да доказу знакамітай тэарэмы.
Для пабудовы прамога вугла дастаткова мець шнур, падзелены пазнакамі (вузламі) на 12 (3+4+5) роўных частак: трохвугольнік, пабудаваны нацягненнем такога шнура, з высокай дакладнасцю з'яўляецца прамавугольным і самі шнуры-катэты з'яўляюцца накіроўнымі лініямі для муроўкі прамога вугла будынку.