Жужаль шчыгрынавы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Жужаль шчыгрынавы
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Carabus coriaceus Linnaeus, 1758

Падвіды
  • Carabus coriaceus banaticus Redtenbacher, 1849
  • Carabus coriaceus cerisyi Dejean, 1826
  • Carabus coriaceus coriaceus Linnaeus, 1758
  • Carabus coriaceus dalmaticus Gehin, 1885
  • Carabus coriaceus hopffgarteni Kraatz, 1878
  • Carabus coriaceus kindermanni Waltl, 1838
  • Carabus coriaceus mediterraneus Born, 1906
  • Carabus coriaceus mopsucrenae Peyron, 1858
  • Carabus coriaceus ressli Mandl, 1961
  • Carabus coriaceus rugifer Kraatz, 1877

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  49195
EOL  2918386

Жужаль шчыгрынавы (Carabus coriaceus) — насякомае сямейства жужаляў.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня жука 30-42 мм, чорны, паверхня надкрылаў матавая, маршчыністая.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Від дастаткова шырока трапляецца ў Еўропе. Мяжа пашырэння даходзіць да 64° паўночнай шыраты. У Беларусі сустракаецца па ўсёй тэрыторыі. Месцы пражывання: лясы розных тыпаў (на поўдні Беларусі аддае перавагу хвойнікам чарнічным).

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Лясны від. Зімуе ў фазе лічынкі, развіццё якіх заканчваецца вясной. Маладыя імага паяўляюцца ў чэрвені-ліпені. Максімальная актыўнасць у жніўні-верасні. Корміцца малюскамі, насякомымі і іх лічынкамі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5