Звышновая зорка
| Звышновая зорка | |
|---|---|
 | |
| Кім названа | Вальтэр Баадэ[1][2] і Fritz Zwicky[d][1][2] |
| Мадэльны элемент | SN 1006[d], SN 1054[d], S Andromedae[d], SN 2006gy[d], ASASSN-15lh[d] і SN 1604[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Звышновыя — зоркі, якія характарызуюцца гіганцкімі ўспышкамі — скачкападобным павелічэннем бляску ў сотні мільёнаў разоў; крыніцы касмічных прамянёў.
Успышкі зорак назіраліся з глыбокай старажытнасці. Вывучэнне іх пачата Ціха Брагэ, які апісаў успышку зоркі ў сузор'і Касіяпеі ў 1572. Звышновыя зоркі ўспыхваюць у розных галактыках прыблізна 1 раз у 360 гадоў. Пры ўспышцы звышновай яркасць яе за 10—20 сутак робіцца параўнальнай з сумарнай яркасцю ўсёй зорнай сістэмы — галактыкі, унутры якой знаходзіцца гэтая зорка. Агульная энергія, што выпрамяняецца за час успышкі, перавышае 10 эрг. Успышка адбываецца, калі зорка зыходзіць з галоўнай паслядоўнасці дыяграмы Герцшпрунга — Расела і ўступае ў заключны этап эвалюцыі. Да выбуху звышновай прыводзіць гравітацыйны калапс. Пасля выбуху цэнтральная частка зоркі становіцца нейтроннай зоркай, а рэчыва вонкавых слаёў выкідваецца з хуткасцю ў некалькі тысяч кіламетраў за секунду і ўтварае газавую туманнасць (напр., Крабападобная туманнасць). Па характары змены бляску і спектра звышновыя зоркі падзяляюць на 2 тыпы. Да 1-га тыпу адносяцца вельмі старыя зоркі (да выбуху), маса якіх параўнальная з сонечнай. Паніжэнне бляску пасля максімуму праходзіць раўнамерна, спектры складаюцца з вельмі шырокіх палос. 2-гі тып: маладыя зоркі з масай у 10 разоў большай за сонечную, вялікая разнастайнасць у характары зніжэння бляску пасля максімуму, палосы ў спектрах ствараюцца выпрамяненнем атамаў Н, Не, N і інш.
Зноскі
- ↑ а б Osterbrock D. E. Who Really Coined the Word Supernova? Who First Predicted Neutron Stars? Праверана 20 ліпеня 2022.
- ↑ а б Burrows A. S. Baade and Zwicky: "Super-novae," neutron stars, and cosmic rays // Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. / M. R. Berenbaum — [Washington, etc.], USA: National Academy of Sciences [etc.], 2015. — Vol. 112, Iss. 5. — P. 1241–1242. — 2 p. — ISSN 0027-8424; 1091-6490 — doi:10.1073/PNAS.1422666112
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Шкловский И. Звезды: их рождение, жизнь и смерть. 3-е изд. - М., 1984.
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|