Зямля Аляксандра I

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Зямля Аляксандра I
Зямля Аляксандра I
Зямля Аляксандра I
Характарыстыкі
Плошча49 070 км²
Насельніцтва0 чал.
Размяшчэнне
71°00′00″ пд. ш. 70°00′00″ з. д.HGЯO
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зямля Аляксандра I — найбуйнейшы востраў Антарктыкі, плошча якога складае 43 250 км².

Востраў размешчаны за 20 км ад заходняга ўзбярэжжа Антарктыды ў моры Белінгсгаўзена і распасціраецца на 378 км у даўжыню і 200 км у шырыню. Даўжыня ўзбярэжжа складае 2185 км. Злучаны з кантынентам шэльфавым ільдом, і па гэтай прычыне яго цяжка знайсці на спадарожнікавых здымках. Самы высокі пункт на востраве размяшчаецца на вышыні 3140 метраў над узроўнем мора. Клімат на Зямлі Аляксандра I палярны, а сам востраў, практычна цалкам, знаходзіцца пад ільдом.

Зямля Аляксандра I была адкрытая 28 студзеня 1821 года расійскай экспедыцыяй Фадзея Белінгсгаўзена і Міхаіла Лазарава і названая ў гонар імператара Аляксандра I. Да 1940 года лічылася, што востраў адносіцца да антарктычнага матэрыку, чым тлумачыцца ўжыванне ў яго імені слова «зямля», а не «востраў».

У цяперашні час тэрытарыяльныя прэтэнзіі на востраў выказваюць Аргенціна, Чылі і Вялікабрытанія, аднак на міжнародным узроўні яны не прызнаныя. Вялікабрытанія мае на Зямлі Аляксандра I палярную станцыю.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]