Кадзіла сармацкае

Кадзіла сармацкае
Агульны выгляд квітнеючай расліны
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Ясноткакветныя Сямейства:  Ясноткавыя Род:  Кадзіла (Melittis) Від:  Кадзіла сармацкае
Міжнародная навуковая назва
Melittis melissophyllum L.
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы NCBI   457147 EOL   5381527 GRIN   t:7436 IPNI   450128-1 TPL   kew-124152

Кадзіла сармацкае, Кадзіла мелісалістае (Melittis melissophyllum) — від раслін манатыпнага роду Кадзіла сямейства Ясноткавыя.

Расліна распаўсюджана ў Еўропе, у тым ліку на захадзе Еўрапейскай часткі Расіі. Культывуецца як дэкаратыўная і лекавая.

Назва

Лясны бальзам, лясная табака, дуброўка пахкая, пчальнік.

Батанічнае апісанне

Кадзіла сармацкае. Батанічная ілюстрацыя Якаба Штурма з кнігі «Deutschlands Flora in Abbildungen», 1796

Кветка

Травяністы мнагалетнік.

Сцёблы прамастаячыя, у вышыню 20-80 см, чатырохгранныя, мяккаапушаныя.

Лісце супраціўнае, чарашковае, да 15 см даўжынёй, круглява-яйкападобнае, з зубчаста-пільчатым краем.

Кветкі буйныя, двухгубыя, сабраны па 2-6 у пазухах лісця, бела-ружовыя. Вяночак даволі буйны (пялёсткі да 32-40 мм у даўжыню), з лілова-цёмна-ружовай плямай на сярэдняй лопасці ніжняй губы. Квітнее з канца мая да сярэдзіны чэрвеня. Расліна вылучаецца сваім моцным мядовым пахам.

Плады — арэшкі яйкападобнай формы, спеюць у жніўні.

Распаўсюджанне

Арэал кадзіла ахоплівае Сярэднюю, Паўднёвую і Атлантычную Еўропу. Сустракаецца таксама ў Прыбалтыцы, на Украіне і ў Малдавіі (верхняя плынь Дняпра і Днястра). У Расіі — ў заходніх абласцях.

У Беларусі сустракаецца ў Баранавіцкім, Брэсцкім, Ваўкавыскім, Гродзенскім, Зэльвенскім, Іванаўскім, Камянецкім, Лельчыцкім, Мазырскім, Маларыцкім, Мастоўскім, Пінскім, Пружанскім, Свіслацкім, Слонімскім і Столінскім раёнах. Занесеная ў спіс ахоўных раслін Беларусі (1964) і Чырвоную кнігу Беларусі (1981).

Расце пераважна на ўзвышшах ў шыракалістых і змешаных лясах; ў заходнім Палессі прымеркаваны да агаленняў і блізкага залягання крышталічных парод. Сустракаецца ў дубовых, дубова-сасновых і грабавых лясах.

Культываванне

У кветаводстве кадзіла звычайна вырошчваюць на глебах лёгкага механічнага складу. Патрабуе ўмеранага ўвільгатнення. Размножваюць дзяленнем карэнішчаў. Насенне высейваюць у жніўні — верасні, усходы з’яўляюцца ў красавіку — маі. Заквітае на 3-4 годзе жыцця. Расце без перасадкі на адным месцы і багата квітнее больш за 10 гадоў. Выкарыстоўваецца як індывідуальна (утвараючы асобныя групы), так і ў спалучэнні з іншымі дэкаратыўнымі шматгадовых раслін (першацветамі, касачамі, расходнікамі і інш.)

У лекавых мэтах збіраюць кветкі, пры гэтым цалкам скошваючы ўсе квітнеючы парасткі на вышыні 8-10 см ад паверхні глебы.

Выкарыстанне

Травяную масу ўжываюць пры вольнасці страўніка, катары, скулах у роце і горле, а таксама ў якасці мачагоннага і загойвальнага сродку. Настойка са свежых кветак дзейнічае асвяжальна, падобна мяце, узбуджае перыстальтыку кішачніка, здымае болі ў падлыжкавай вобласці. Гарачая гарбата з кветак ужываецца як патагонны сродак.

Настойку з травы п’юць пры язве страўніка і дванасткі, болях у страўніку, кішачніку, захворваннях пячонкі, сэрца, гінекалагічных захворваннях. Вонкава настойкай апрацоўваюць раны і язвы.

У культуры

Верш Пімена Панчанкі «Сармацкае кадзіла».

Літаратура

• Декоративные растения: Справочник. — Киев: Вища школа, 1981.

Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі і ахоўваецца законам. III катэгорыя (VU)