Каземат

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Каземат (фр.: casemate ад італ.: casamatta «пакой з тоўстымі сценамі») — памяшканне ў закрытых фартыфікацыйных збудаваннях, што абараняе людзей ад ўздзеяння агнявых сродкаў праціўніка.

Таксама: У 2-й пал. 19 — пач. 20 ст. на ваенных караблях казематам называлі браніраванае закрытае памяшканне для ўстаноўкі гармат і захоўвання боепрыпасаў. У 20 ст. казематы выйшлі з ужытку на ваенных караблях.

Фартыфікацыйныя казематы падзяляюцца на баявыя, назіральныя, жылыя, снарадныя і інш. Сучасныя фартыфікацыйныя збудаванні, якія маюць казематы, называюцца казематаванымі (руск.: казематированные).

Першыя абарончыя казематы з’явіліся ў 16 ст., найбольш распаўсюдзіліся ў канцы 18 — пач. 19 ст.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Военный энциклопедический словарь / Пред. Гл. ред. комиссии Н. В. Огарков. — М.: Воениздат, 1983. — 863 с. (руск.) — С.310

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

  • Лагатып Вікісховішча На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Каземат
  • Каземат на корабле(недаступная спасылка) // Военная энциклопедия: [В 18 т.] / Под ред. В. Ф. Новицкого и др. — СПб.: Т-во И. Д. Сытина, 1911—1915. (руск.)
  • Каземат Архівавана 2 жніўня 2014. // Плужников В. И. Термины российского архитектурного наследия от А до Я, а также Термины геральдики, Древнерусские религиозные монограммы, Расшифровки дат: Словарь-глоссарий — М.: «Искусство», 1995. (руск.)