Каралеўства Гвінед

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
каралеўства
Гвінед
вал.: Gwynedd
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Сярэдневяковыя каралеўствы Уэльса
Сярэдневяковыя каралеўствы Уэльса
< 
 >

Сталіца Дэгануі, Аберфрау, Гарт-Келін
Мова(ы) валійская
Афіцыйная мова Валійская мова
Рэлігія хрысціянства
Грашовая адзінка дэнарый[d]
Форма кіравання манархія
Кіраўнікі Гвінеда
 • каля 450—каля 460 Кунеда
 • 625634 Кадвалан ап Кадван
 • 10811137 Грыфід ап Кінан
 • 11371170 Оўайн Гвінед
 • 11951240 Лівелін Вялікі
 • 12461282 Лівелін Апошні
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Каралеўства Гвінед (вал.: Teyrnas Gwynedd) — адно з кельцкіх каралеўстваў сярэдневяковага Уэльса. Традыцыйная тэрыторыя Гвінеда — паўночны захад краіны, паміж рэкамі Дыві і Ды і вакол Снаўдоніі (вал.: Yr Eryri), а таксама востраў Англсі (вал.: Ynys Môn). Кіраўнікі Гвінеда, такія як Майлгун Хір, Грыфід ап Лівелін, Оўайн Гвінед, Лівелін Вялікі і Лівелін Апошні, традыцыйна адыгрывалі вядучую ролю сярод валійскіх кіраўнікоў. Геаграфічныя асаблівасці гэтай аддаленай гарыстай мясцовасці заміналі каралям Англіі эфектыўна весці заваявальную палітыку. У гонар заснавальніка дынастыі каралеўскі дом Гвінеда часта называецца домам Кунеды, а старэйшая галіна, якая бярэ пачатак ад Анараўда ап Родры, называецца лініяй валадароў Аберфрау (хоць іх сталіца далёка не заўсёды размяшчалася менавіта ў Аберфрау).

У пачатку XIII стагоддзя Лівелін Вялікі зрабіў цэнтрам каралеўства вобласць па беразе Ірландскага мора ад Бангара да Конуі: каралеўская рэзідэнцыя размяшчалася ў Гарт-Келін, на беразе праліва Менай. Бангар быў цэнтрам дыяцэзіі, а ў Конуі быў цыстэрцыянскі кляштар, цесна звязаны з кантынентальнымі манастырамі гэтага ордэна. Насупраць Гарт-Келіна, на беразе Англсі, знаходзіўся важны гандлёвы порт Ланвайс.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]