Кардыерыт

Кардыеры́т^[1], дыхраіт^[1], вадзяны сапфір, іяліт^[1], іаліт — калекцыйны мінерал, алюмасілікат магнію і жалеза, (Mg,Fe)₂Al₄Si₅O₁₈.

Назву атрымаў у гонар французскага горнага інжынера і геолага П’ера Луі Антуана Кардзье (фр.: Pierre-Louis-Antoine Cordier; 1777—1861), сінонімы паходзяць ад моцнага дыхраізму, падабенствам з сапфірам і фіялкавым колерам.

Крышталізуецца ў рамбічнай сінгоніі. Колер сінявата-шэры, фіялетавы, буры, часам бясколерны. Бляск тлусты. Цвёрдасць 7—7,5 па шкале Моаса. Шчыльнасць 2,58—2,66 г/см³.

Паходжанне і радовішчы[правіць | правіць зыходнік]

З’яўляецца сыравінай у вытворчасці керамічных вырабаў. Празрыстая і сіняя разнавіднасці — ювелірны матэрыял^[1].

↑ ^а ^б ^в ^г ^д Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз.

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8). — С. 66—67.
Пап А. М. Кардыерыт // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз. — С. 493.