Карл XIV Юхан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Карл XIV)
Карл XIV Юхан
Karl XIV Johan
Сцяг17-ы кароль Швецыі, Готаў і Вендаў
5 лютага 1818 — 8 сакавіка 1844
Каранацыя 11 мая 1818
Папярэднік Карл XIII
Пераемнік Оскар I
Сцяг49-ы кароль Нарвегіі
5 лютага 1818 — 8 сакавіка 1844
(пад імем Карл III)
Каранацыя 7 верасня 1818
Папярэднік Карл II
Пераемнік Оскар I

Нараджэнне 26 студзеня 1763(1763-01-26)[1][2][…]
Смерць 8 сакавіка 1844(1844-03-08)[1][3][…] (81 год)
Месца пахавання
Род Бернадоты
Імя пры нараджэнні Жан Батыст Жуль Бернадот
Бацька Жан Анры Бернадот[d][1]
Маці Жанна дэ Сен-Венсан[d][1]
Жонка Дэзірэ Клары[1][5]
Дзеці Оскар I
Веравызнанне лютэранства і каталіцтва
Член у
Дзейнасць манарх, ваенны, палітык, ваенны камандзір
Аўтограф Выява аўтографа
Манаграма Манаграма
Род войскаў French Armed Forces[d]
Званне Маршал Імперыі[d], сяржант, малодшы лейтэнант, палкоўнік, брыгадны генерал, Q19918506? і генералісімус
Бітвы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан Батыст Жуль Бернадот (фр.: Jean-Baptiste Jules Bernadotte, пасля Карл XIV Юхан, шведск.: Karl XIV Johan; 26 студзеня 1763, По, Гасконь, Францыя — 8 сакавіка 1844, Стакгольм) — маршал Францыі (1804), удзельнік рэвалюцыйных і напалеонаўскіх войн, князь Понтэ-Корве (з 1806), пасля кароль Швецыі і Нарвегіі (з 1818), заснавальнік дынастыі Бернадотаў.

Шведскі прастол[правіць | правіць зыходнік]

Гуманнае абыходжанне яго з палоннымі шведамі, захопленымі ў Траве, зрабіла імя Бернадота настолькі папулярным у Швецыі, што дзяржаўны савет, сазваны шведскім каралём Карлам XIII для абрання яму пераемніка, аднагалосна вырашыў прапанаваць карону Бернадоту, калі той прыме лютэранства. За рашэннем таксама стаяла імкненне савета дагадзіць Напалеону. Бернадот пагадзіўся, і ў 1810 г. ён быў звольнены Напалеонам са службы.

21 жніўня 1810 года рыксдаг абраў Бернадота кронпрынцам Швецыі, 20 кастрычніка Бернадот прыняў лютэранства, 31 кастрычніка Бернадот быў прадстаўлены сходу дзяржаўных чыноў у Стакгольме, а 5 лістапада ўсыноўлены каралём. З гэтага часу Бернадот стаў рэгентам, а фактычна — кіраўніком Швецыі, на прастол якой афіцыйна ўступіў толькі ў 1818 г. пад імем Карла XIV Юхана. Такім чынам, ён стаў заснавальнікам дынастыі Бернадотаў у Швецыі. У 1812 г. Бернадот парваў адносіны з Францыяй і заключыў саюз з Расіяй. У 1813—1814 гг. на чале шведскіх войскаў ваяваў супраць сваіх суайчыннікаў на боку шостай антынапалеонаўскай кааліцыі.

Памёр Жан-Батыст Бернадот 8 сакавіка 1844 года. Пры падрыхтоўцы да бальзамавання на яго руцэ выявілі татуіроўку на французскай мове: «Смерць каралям!»[6].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Карл XIV Иоанн // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) — СПб., 1890—1907.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]