Лабдак

Ла́бдак (стар.-грэч.: Λάβδακος) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] цар Фіваў, сын Палідора і Ніктэіды. бацька Лая, дзед Эдыпа. Быў трэцім царом Фіваў пасля свайго дзеда Кадма і бацькі Палідора. Калі памёр Палідор, Лабдак быў яшчэ малы, таму Палідор даручыў апеку Ніктэю. Калі Лабдак падрос, Лік перадаў яму ўладу^[2].

Ваяваў з афінскім царом Пандыёнам, але разбіты^[3]. Загінуў пасля Пенфея, маючы аднолькавы з ім склад думак. Пакінуў аднагадовага сына Лаія.^[4]

Нашчадкі Лабдака завуцца лабдакідамі. Сярод іх Эдып, Антыгона, Ісмена, Палінік і Этэокл.

Зноскі

↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.33
↑ Паўсаній. Апісанне Элады IX 5, 4
↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка III 14, 8
↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка III 5, 5

Апаладор Міфалагічная бібліятэка, 3.5.5

[1] Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.33

[2] Паўсаній. Апісанне Элады IX 5, 4

[3] Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка III 14, 8

[4] Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка III 5, 5

[1]

[2]

[3]

[4]

Слоўнікі і энцыклапедыі	Бракгаўза і Эфрона
Генеалогія і некрапалістыка	Rodovid